ย
toen jij verdwaalde
ย
ย
ik zag hoe
open ramen
naar jou lachten
toen jij verdwaalde
in het plezier van
de heel vaak
uitgestorven straat
ย
zij knipoogden
tegen de zon
die jou een warm
welkom bereidde
met het zelf
gekozen alleen in
straten van steen
ย
zelfs de
voordeuren
tochtten in
allerlei luchten de
specifieke geuren
van het levend huis
zonder bewoners thuis
ย
muren spraken vanuit
structureel gelid het
gewone natuursteens
soms in het wit van
net even anders
in de belangrijke frames
bij parkeren en markeren
ย
geen uitgebreide
wereldverhalen
van passanten
maar wel hun
tijdloos bestaan
met voeten getekend
in eeuwenlang gaan
ย
ย
wil melker
20/05/2021