Hij tuurt naar langzaam
buigende takken in de wind.
Het blad kleurt aarzelend geel
en hij denkt, al weer een nieuw seizoen.
Bij de buren openbaart de herfst zich
met de kleur rood in appelbomen.
’t Lokt hem naar buiten.
De frisse ijle lucht verspreidt
een spoor van kruidige geuren.
Zo spreekt de herfst van tijdelijkheid.
ook in zijn lange leven.
Melancholie overvalt hem,
waar toch is de tijd gebleven
Hallo Corry,
Een prachtig gedicht!
Gaat het goed met jou? Ben je druk met schrijven?
Het spijt me dat je lang moest wachten op een reactie van mij. Zoals je merkt, ben ik geen geregelde bezoeker van deze webpagina.
Veel groeten en liefs,
Fred Bakker
PS Ik lees net in jouw biografie dat je ook van katten houdt, net als ik. Ik ben een groot dierenliefhebber. Ook lees ik dat je van tekenen en schilderen houdt. Dat vind ik ook erg leuk om te doen, maar helaas heb ik daar niet veel tijd voor. Ik zie het als hobby. Het schrijven (dichten) heeft mijn prioriteit (naast mijn reguliere werk).
Veel liefs en een hartelijke groet,
Fred Bakker