rafelt randen
blauw schuurt
voorzichtig
de witte
wereld open
rafelt randen
die vrij zicht
nog enigszins
belemmeren
maar vlot
oplossen
onder een al
warm zonnetje
waar blauw
universele kou
spiegelt uit het
absolute nulpunt
beweging
langzaam stopt
en inertie de
overhand krijgt
doordat energie
van atomen
niet meer in
trilling kan komen
wil melker
18/02/2021
Een prachtig gedicht Wil. Mooi om op deze speciale manier over de natuur te mogen lezen.
Hartelijk liefs van Corry.*
Corry…
dank je voor je waardering voor het gedicht…
Ja het leven om ons heen heeft vele gezichten
en jij herkent en waardeert er velen van..
Geniet een fijn weekend
liefs..
wil