met lichte ogen
zij donkerde
in het woud
sprak takken toe
met lichte ogen
stond lang
gebogen bij het
kleurenonderscheid
in paddenstoelentijd
haar handen vol
met draadjes wol uit
gebruikte nesten
voor hun nieuwe rol
zij kende stroom
en tegenstand in
de balans van het
natuurlijk gebeuren
schaafde bij
als er iets haperde
aan levensbelang ook
achter gesloten deuren
gebruikte magie
uit lang vergeten
boeken om de ziel van
het leven weer te zoeken
wil melker
03/10/2019
De natuur is prachtig, in welk seizoen dan ook. Het heeft elk zijn eigen charme!
Een mooi gedicht Wil. Hartelijk liefs, Corry.*
Corry…dank voor je lieve reactie..en bij het bos is natuurlijk
de bosfee..in alle gedaantes aanwezig.. ook met goede raad..
Jammmer dat zij zich aan zo weinig mensen laat zien…
geniet een mooie avond..liefs..wil