stilte vijver
ik heb
het gemist
handjeklap
in geheime
verbondenheid
als uiterste teken
van samen in
zaken zonder licht
wist de afstand
als stilte vijver
zonder rimpeling
onpeilbaar diep
en donker met
nog meer kou in het
voorlopig verboden
te betreden gebied
voelde me
opgesloten met
mensen die
woordloos spreken
waarvan ogen
geen reactie zien
impulsen ontbreken
om jezelf weer te weten
wil melker
19/07/2020
Een knap geschreven emotioneel gedicht. Mooi Wil.
Hele fijne verdere zondag toegewenst. Hartelijk liefs van Corry.*
Corry…
dank je voor je fijne reactie…Geniet deze zondag..en
Pas goed op jezelf….Liefs..wil