trad buiten mezelf
ik wilde
met mezelf spreken
heb in de spiegel gekeken
maar de woorden
kaatsten niet terug
mijn ogen leken
mij wel te verstaan
in een meevoelen
van problemen uit de
hectiek van mijn bestaan
een harde mimiek
kwam schaduwrijk terug
zonder een spoor van
vergeving zij scherpte
contrasten met bluf
heb geschreeuwd
zonder mezelf te horen
pas in het fluisteren trad
ik buiten mezelf kwam er
ruimte om te luisteren
in de stilte van
berouw en verdriet
ben ik nader gekomen
voelde ik de zachtheid van
dromen die uit kunnen komen
wil melker
20/10/2019
Echt heel erg mooi beschreven!:)
Liefs , Lumina
Lumina…
dank je voor je fijne reactie..
en maak er een mooie avond van…
liefs..wil