(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

En opeens verscheen het gezicht van haar moeder door de deurpost. Zowel Sophia als haar moeder begonnen te huilen. Haar moeder liep naar het ziekenhuis bed en omhelsde haar dochter. ‘Ik ben zo blij dat je weer wakker bent lieverd.’ Toen haar moeder haar weer los liet, viel haar oog op de klok. De bovenkant van de klok gaf de datum weer, het was vandaag zeven april. ‘Hoe lang ben ik al hier?’ vroeg Sophia verbaasd aan haar moeder. Ze kon zich nog herinneren dat Andreas en zij hadden gelachen voordat de auto werd geraakt door iets. ‘Drie maanden lieverd’ antwoorde haar moeder. ‘Je had na het ongeluk ernstig hartfalen en daarom moesten ze je een nieuw hart transplanteren.’ ‘En Andreas?’ vroeg Sophia met tranen in haar ogen. Het gezicht van haar moeder vertrok en ze kreeg tranen in haar ogen. ‘Het spijt me.’ Het was even stil, totdat haar moeder de stilte verbrak: ‘Jij hebt zijn hart.’