(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Als alle kinderen naar buiten zijn loopt Yvonne met Marlies naar buiten. Vele handen worden geschud van ouders en Yvonne stelt zich voor als Fee. Meeste ouders zijn blij dat er een nieuwe vaste juf is voor de kinderen want ze weten dat Marlies naar tijdelijk is. Natuurlijk gaat het ook over de pasgeboren meisjes van Fee, Yvonne weet zich steeds eruit te praten. Weer terug in de klas ruimen ze alles op en erna naar de koffiekamer van de leraren. Yvonne ontmoet ook de andere juffen, meesters en hulpouders. Veel moet ze weer verzinnen over het leven van Fee.
“Fee heb je voor mij je rekeningnummer. Zal ik zorgen dat je de 28 ste ook salaris krijgt over deze drie dagen.” Vraagt Bas.
Yvonne kijkt hem aan, “ja natuurlijk. Het is alleen het rekeningnummer van mijn buurvrouw. Ze beheert ons geld.”
Bas kijkt naar de bankpas en daar staat Yvonne haar naam op. “Begrijp het en dat kan.”
“Is het elke maand de 28 ste?”
“Ja, zoals normaal en bij je vorige school. Verder, ga even zitten Fee en wil je koffie?” Yvonne wilt eigenlijk naar huis maar knikt dan ja. Als Bas weg is doorzoekt Yvonne snel zijn bureau en vindt twee enveloppen met een naam erop. Ze voelt eraan, er zit kleingeld in en snel gaat een in haar broekzak. “Zo twee koffie. Wil even praten met je over vandaag want Marlies heeft bepaalde zorgen om je.”
Yvonne kijkt hem aan, daar gaan we dan en nu wordt in ontdekt.  “Oké.’
“Ten eerste heeft ze een gedachte dat je niet een ervaren juf bent. Ze mist bepaalde regels en methodes die overal gebruikt worden zoals naar buiten gaan.”
“Sorry Bas maar het is ook mijn eerste werkdag en… “

“Ik ben nu directeur maar was eerst ook leraar voor een klas. Negen maanden heb ik geen les gegeven. Maar nu val ik soms in, pak het automatisch op. Marlies ziet dat niet bij jouw. Natuurlijk, bevallen van een tweeling is zwaar en dat je aandacht volledig naar hun gaat en je gezin. Maar kan je het verklaren. Ik las dat je langer als mij les geeft.”
“Weet niet waarom en inderdaad heb er nooit moeite mee gehad om na een periode weer les te geven. Misschien is het te zwaar voor me.”
Bas kijkt haar aan, “gewoon eerlijk zegen Fee. Luister ben heel blij dat je komt werken maar je eigen gezondheid en natuurlijk je gezin gaan voor. We vinden wel een oplossing. Spreek vrijuit en het wordt tussen ons gehouden.”
Tjonge wat een ondervraging maar hij is wel lief en aardig, kan ik mooi gebruiken. “Ja het is zwaar en het liefst wil ik thuis zijn. Maar het is ook weer fijn om te werken. Even weg van huis.”
Bas kijkt haar en voelt zich persoonlijk betrokken bij wat hij denkt Fee. Naar huis sturen en een andere juf zoeken is de beste oplossing. “Heb tegen Marlies ook gezegd dat het goed gaat komen. Vandaag ben je wel zo maar in het diepe gegooid. Ten tweede, het is jullie gezinsleven? Marlies mopperde dat je geen foto’s van de kinderen hebt en ze hoorde dat je Mila niet netjes had aangekleed.”
“Gewoon normaal. Ja het is gewoon moeilijke tijd voor ons, mijn man heeft geen werk. We hebben schulden en ik moest gaan werken om een inkomen te hebben. Mila, o zij. Ja eingelijk kleed ik onze dochter altijd zo aan. Je kan het wel netjes doen maar het wordt toch weer slordig. Sorry voor alles.”
“Oké en de foto’s. Zelfs mijn vrouw heeft duizenden foto’s van de kinderen op haar telefoon van geboorte tot nu. En ze zijn zelfs nu al acht en 11.”
Yvonne moet er om lachen, “ben gewoon voorzichtig met foto’s om mijn telefoon. Je weet maar niet wie er bij kan komen. En als ik mijn telefoon kwijtraak.”
“Zal je het wachtwoord geven van het schoolinternet. Die wordt is zwaar beveiligd tegen zoiets. Kan je foto’s op de telefoon zetten. Bij weggaan van huis internet afzetten en hier op school weer aan. Denk de veiligste manier. Ook krijg je een kluisje om de telefoon in te leggen.”
“Bedankt, ja dat zal wel helpen. Maar dat is mijn rede dat ik geen foto’s heb en eigenlijk ook dat mijn telefoon al oud is.”
“Ik moet ook aan de kinderen denken. Morgen gaan jullie naar de dierenweide, ook twee hulpouders gaan mee wegens de zorgen van Marlies. Wil morgenochtend voor het lesgeven van je horen of er je vertrouwen in hebt, voor de rest laat het ik hierbij. Merk dat je het moeilijk hebt. Ga nu maar naar huis en we spreken elkaar morgen.”
Yvonne zegt niets meer en loopt met een knallende koppijn het schoolgebouw uit. Snel gaat ze naar huis.
“Marlies, heb met Fee gesproken en er zijn dingen duidelijk voor me geworden. Morgenochtend hebben we weer een gesprek voor de kinderen komen. Als ik niet tevreden ben dan moeten we helaas kijken naar een andere juf. Maar gaan we met Fee door dan is zij de vaste juf en moet je haar regels en methodes gebruiken. Geen commentaar of zorgen om haar.”
Marlies kijkt hem aan, “maar de foto’s dan?”
“Marlies, ik wil er niets meer erover horen. Morgen ga ik ook mee.”

Thuis ploft Yvonne neer op de bank. De koppijn wordt erger en ze neemt maar een pijnstiller. Ze twijfelt om morgen terug te gaan en als juf Fee te gaan werken. Waar zal fee eigenlijk zijn? Dan voelt ze in haar broekzak de envelop. Acht euro aan kleingeld en een briefje van twintig zitten erin. Yvonne is er blij om en het geeft genoeg voldoening om morgen terug te gaan.

Fee zit thuis en geniet van haar drie meisjes. De email waarin ze gevraagd wordt om als vaste juf te gaan werken op de school heeft ze niet gelezen. Deze is in de spam folder terecht gekomen. Sven haar man kijkt er ook niet in en gooit alle email berichten weg.
“Had jij geen email om als vaste juf te gaan werken?” Vraagt Sven.
Fee kijkt hem aan met een lach, “Nee nog niets binnengekomen. Volgens schoolunit was er wel een opening voor een vaste juf op een basisschool in Kerkzaal. Maar ze zouden mij een email oversturen. Denk zelfs deze dagen beginnen.”
“Zal je het wel willen, dat we wisselen. Jij werken en ik voor het huishouden en kinderen?”
“Zal zo graag weer willen werken als juf en voor een klas staan. Maar toch ook wel lekker om nog even samen te zijn met de meisjes. Ze worden als zo groot en Kim gaat zo ook naar de basisschool.”
Sven lacht en weet hoe Fee het mist om als juf te werken. “Dan houden we het zo en kan ik het aan mijn werkgever doorgeven.”

Yvonne is naar de supermarkt gegaan ondanks haar koppijn. Ze gebruikt 18 euro voor de boodschappen en 10 euro voor een internet prepaidkaart. Thuis maakt ze een grote pan met macaroni waarvan ze twee dagen kan eten. Na de 10 euro prepaid te hebben ingeladen kan ze weer voor 1 GB interneten. Yvonne denkt na hoe ze foto’s moet vinden. Ze wilt niet zomaar van het internet afplukken want die foto’s kunnen opgezocht worden met Google. Op facebook kijkt ze bij familie, haar nichtje Lisa heeft een tweeling in die leeftijd maar jongens. Toch vindt ze een paar waar de jongens op de foto’s staan maar niet duidelijk te zien dat ze jongens zijn. Bij haar andere nicht Gea vindt Yvonne foto’s van haar drie jarig dochtertje. Bij hun beide kijkend vindt ze ook foto’s waar haar nicht opstaat met de kinderen maar dat ze zelfs niet duidelijk opstaat. In een avond maakt Yvonne haar gezin compleet aan foto’s en zelfs een facebook nepprofiel op naam van Fee maar niet de achternaam.  Erna zoekt ze op Google hoe te werken als juf en welke methode van lesgeven. Ook wat de lestijden zijn. De website van de school bied ook veel informatie. Het is al 0:30 als ze naar bed gaat, nog wel met koppijn maar met een volle maag.