(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Weet die dag nog zo goed. Was met onze kleine meid, toen drie jaar, naar de stad om boodschappen te doen voor het avond eten en een korte wandeling. We gaan met de auto. Eenmaal in de stad en als we wandelen komen we langs de winkel met huishoudelijke apparaten. Ik bedenk mij dat de stofzuiger zijn beste tijd heeft gehad. We lopen naar binnen om voor een nieuwe te kijken. Alleen kijken en niet kopen! Maar de verkoper is zo aardig en overtuigend dat ik toch een stofzuiger koop.

Met de doos in mijn armen en de kleine meid loslopend, lopen we verder door de stad. De doos is gelukkig niet zo zwaar en is het in de gaten houden van de kleine meid lastiger. Zucht, gaat ze weer naar een vrolijk gekleurd en zingende eend waar je op kunt zitten. Nee nu geen tijd want mama heeft een stofzuiger bij der. Kleine natuurlijk niet blij maar ze kan niet alles hebben.We lopen verder, de kleine meid kletst over van alles en nog wat ze ziet en hoort. Duizend keer ja zeggen, lachen en weer door. Nee, niet naar die… ! We komen bij de plek waar we altijd de fietsen neerzetten als we ook naar de stad gaan. O waarom heb ik me laten verleiden om een stofzuiger te kopen en kan hem toch laten bezorgen. Maar ja kleine meid in haar stoeltje gedaan, stoelriempjes om, tjonge wat zitten die zo strak en wat is ermee gebeurt! Wat losser maar gemaakt. Steek de fietssleutel die ik altijd in mijn jaszak heb in het slot. Maar die gaat niet van zijn slot, ik duwen en draaien maar geen beweging. Bij de laatste poging breekt de fietssleutel af……. Er kwamen wat vloekwoorden in mij op. Gelukkig is de fietsenmaker maar een klein stukje verderop, dus kleine meid uit haar stoeltje getild en we lopen met de stofzuiger naar de winkel. Daar aangekomen leg ik alles uit en de aardige jongeman wilt de fiets ophalen, het slot door slijpen en een nieuwe erop zetten. Ik mag de stofzuiger even achter de balie zetten. Loop met mijn dochter door de fietswinkel en zie een voor rek die je boven het voorwiel plaats voor een leuk prijsje. Wel makkelijk nu want heb die stofzuiger bij me. Ik koop het voorrek en de fietsenmaker zet hem gelijk erop, maar er moet wel een andere voorlamp erop. Oké als we toch bezig zijn. Na een uurtje en een kop koffie is de fiets klaar, ik betaal alles en bedank de fietsenmaker voor de goede hulp. Zet de jongedame weer in haar stoeltje en stofzuiger op het voorrek die ik vastmaak met de gekochte snelbinders.

Mijn man zal weer blij zijn met alle uitgaven, niet.

Wel zwaar naar huis fietsen met zo veel gewicht en de kleine meid zit ook niet stil. Eenmaal thuis fiets in de voortuin gezet want moet straks onze zoon ophalen van school. We lopen naar binnen en pak samen met de kleine meid onze stofzuiger uit. Natuurlijk uit proberen en hij werkt perfect. Na twee uurtjes onze zoon van zeven opgehaald met de kleine meid.  Ik zet de fiets weer in de voortuin want moet vanavond nog weg. Tegen zes uur komt mijn man thuis die op de fiets komt.

“Schat waar is de auto en waarom staat een damesfiets in de schuur en een damesfiets in de voortuin?” Vraagt hij opeens.

Even ging het lampje niet branden bij me. Maar natuurlijk, ik was met de auto en niet op de fiets. Daarom paste mijn fietssleutel niet en brak hij af. De fiets hebben we naar het politiebureau gebracht en ook alles uitgelegd. Achteraf is de fiets weer bij de eigenaar terecht gekomen toen ze aangifte wilde doen voor diefstal van haar fiets. Onze fietsen waren hetzelfde alleen een ander slot en fietszitje. Dat de stoelriempjes strak zaten kwam doordat het zoontje van de mevrouw twee jaar is en dus kleiner. Tja dan zijn de stoelriempjes voor mijn dochter van drie te krap.

De vergeten boodschappen hebben we niet meer gehaald, we hebben lekker chinees gegeten