Twijfels en zuchtend
In de slaapzaal zoeken de meiden een plekje waar ze bij elkaar gaan liggen. Het meisje legt het luchtbed en slaapzak neer van Ilse. In haar tas zit een kussen. Het meisje zucht,
deze kleren van Ilse zijn zo kinderachting en vast ook te klein. Hoe moet ik dat nu oplossen? Kan toch niet het zomerkamp in dezelfde onderbroek lopen. Hun hebben ook al een plekje gevonden en ze zitten lekker te chillen met een goede telefoon met internet. Roos en Anneke geven geen aandacht meer aan het meisje en kletsen verder.
“Ilse, je plek al gevonden?” Vraagt leidster Marloes. Het meisje knikt ja, “hier heb je de blouse. Het is geen nieuwe maar deze zal je vast passen. Er zit een nestdriehoekje van geel op, in die nest zal je ook komen.”
Het meisje trekt de blouse aan en past deze beter dan de 128.
“Dan kom je bij mij in het nest.” Roept Sara. “Leuk, Paulien is onze nest oudste zei is bijna negen en dan komt Gea zij is acht. Dan komen wij en Erik, Bas en Tim die ook zeven zijn.”
“O jammer dat je niet bij mij en Emily komt, wij zitten in nest groen.” Zegt Nandini duidelijk teleurgesteld.
Het meisje snapt er niets van en knikt maar ja.
“Meiden!” Roept Fadette streng. “We gaan openen dus alle verzamelen bij je nest. Neem je jas mee maar niet aantrekken.”
Voor een gebouw bij een vlagenmast verzamelen de kinderen zich in een kring. Het meisje ontmoet Paulien, Gea, Erik, Bas en Tim.
“Ilse ik ben de oudste van ons zo naar mij moet je luisteren en ook Gea ook. Jij gaat hier staan naast Bas!”
Zuchtend doet het meisje het maar, Paulien is echt bezig en denk Gea ook. Stomme meiden maar zo zal ik ook zijn. Rondkijkend is het een grote groep kinderen en zeven volwassen. Ongemakkelijk wacht ze maar af wat er komt.
“Welkom allemaal op dit Scoutingterrein van Scoutinggroep Perka 18. We gaan zo de kampregels doornemen en erna in groepjes het terrein bekijken. We hebben drie nieuwe. Sander van der Smal, Melanie Ooms, Ilse de Groot.” Het meisje reageert niet en blijft staan. “Ilse de Groot.”
Bas kijkt naar het meisje, “je wordt geroepen en een stap naar voren doen!”
Het meisje schrikt ervan door alle zenuwen en stapt dan naar voren. Na de kampregels te hebben doorgenomen worden groepjes gemaakt. Het meisje loopt maar met de kinderen mee. Drie nesten wordt door een leiding rondgeleid op het kampterrein waar ze mogen komen en ook niet. Alleen met Sara heeft het meisje een contact. De jongens lopen bij elkaar en ook Gea en Paulien.
“Maar ik vind het wel leuk om je erbij te hebben. Wil je ook in mijn vriendinnenboek schrijven?”
Altijd maar die stomme vriendinnenboek! Was ik maar gewoon negen. “Ja is goed.”
Na de rondleiding wordt er gegeten. Er is macaroni wat het meisje gelukkig lust. Kinderen pakken een bord en vanuit drie grote pannen wordt eerst macaroni opgeschept, daarna de saus en dan het vlees.
“Ilse even kijken. Volgens je ouders mag je geen vlees.”
Het meisje kijkt hem aan en zucht diep, wat is Ilse voor een stom kind! Geen vlees, getver dan is helemaal niet te vreten. Zuchtend loopt ze verder en ziet Nandini al zwaaien om bij hen te komen zitten.
“Als je eten hebt begin maar gelijk anders wordt het koud!” Roept Fadette.
Het meisje mengt alles door elkaar, ze baalt meer en meer dat er geen vlees in zit. Zuchtend neemt ze kleine hapjes en is dan ook als laatste klaar van de meiden. Erna mogen de kinderen een toetje uitkiezen.
Elke dag heeft een nest taken, gelukkig voor het meisje vandaag geen keukentaken en ze mogen nog even vrij spelen. Het meisje zal nu het liefst op internet gaan, YouTube, Snapchat en Instagram. Maar Ilse haar telefoon heeft geen internet. De meiden willen ook iets anders doen. In de slaapzaal gaan de meiden op hun bed zitten en twee meiden hebben een stapel Penny magazine over paarden mee. Alle drie zitten ook paardrijden en praten erover. Het meisje heeft geen zin erin en blijft maar over alles zuchten maar moet in haar rol blijven als zevenjarige. Dan moeten de kinderen weer verzamelen. Kinderen van zeven tot negen jaar gaan naar bed, 10 tot 12 jaar gaan later naar bed en gaan zelfs nog een spel doen.
Zuchtend trekt het meisje de pyjama aan van Ilse. Die is gelukkig uitgerekt. Schone ondergoed doet ze niet aan. In een wasruimte poetst ze haar tanden en borstel door de haren met de spullen van Ilse. Ze voelt zich schamend en oncomfortabel tussen de jongere meisjes. Lopend naar de slaapzaal wordt ze aangesprokken door leidster Bea. Ze moet meekomen naar de keuken.
“Even kijken, druppelen in de ochtend en ’s avonds Ilse.” Zegt Bea vriendelijke. “Je zal het wel gewend zijn. Vind je het spannend op zomerkamp Ilse, nu ook zonder je broertje. Heb jullie wel eens gezien, toen onze groep bij jullie groep was voor een activiteit. Je was bijna zeven en je broertje net op Scouting.”
Ilse kijkt haar aan en doet maar de bril af. “Ik ben nu bijna acht.”
“Ja klopt gaat snel niet. Kom hoofd naar achteren.” Als de druppels in haar ogen vallen schrikt Ilse een beetje en knippert met haar ogen. Ze wil snel alles eruit wrijven. “Deed ik het verkeert Ilse?”
Het meisje begint te tranen. “Sorry meis hier een papiertje. Deed hetzelfde als bij Jeroen zo net.”
Een paar minuten zit het meisje bij te komen. Naast Bea lopen er leidingen in en uit de keuken. “Hier een deken Ilse anders krijg je het koud. Gaat het alweer een beetje?” Vraagt Bea met een schuldig gevoel.
“Wilt het niet Bea?” Vraagt Hans een van de mannelijke leiding.
Bea kijkt hem aan, “nee. Deed het toch hetzelfde als bij Jeroen en doe het altijd zo.”
Hans kijkt naar het meisje. “Kan gebeuren. Leontien was toch je vorige leidsters Ilse?”
“Ja,” zegt het meisje maar.
“Ken haar heel goed, we hadden nog gepraat over je overgang naar een andere groep en de Welpen. Ze vertelde mij dat je broertje je erg mist op zijn kamp. Zal je, als je klaar bent even met hem willen praten via de telefoon.”
Het meisje schrikt, want dat wil ze helemaal niet!
GEWELDIG!!!