in het vrolijke gezicht
ik zag
de sterren niet
maar met iedere
streel door je
haar knetterden
de blonde vonkjes
het was geen
kleurrijk vuurwerk
de banen hadden
zo hun eigen vorm
en dikte van haar
in een heerlijke streep
hun zachtheid
bleef vaak aan mijn
handen hangen in
uitwisseling van
opgelopen
contactspanning
vaak waaide
de wind je
scheiding open
en keken twee
betrapte ogen
langs de gordijnen
met hun nog
ingekeerde
olijke blik was er
geen schrik
maar een lach in
het vrolijke gezicht
wil melker
19/11/ 2024
Melden