als los zand
nog zwaai je
in een warm
en rond bewegen
maar de zekerheden
lijken wel vergeten
als los zand
glippen zij door
je vingers heen
houvast biedt er op
dit moment niet een
toch straalt
je lach en glimmen
ogen de stem zingt
moeiteloos in het
chaos gedogen
de ernst is
afgevlakt die greep
ons vroeger bij
de keel en het
nog kwetsbare hart
ook zonder
perspectieven
kunnen wij dansen
van leven en
liefde genieten
sjansen met
mogelijkheden
die ons vroeger
vaste zekerheden
leken te bieden
wil melker
30/04/2020