schemert traag licht
waar vaag
contouren
spannend maakte
verloor focus
woordloos
zeggingskracht
omdat zuivere
waarheid die hem
ontnomen had
zacht schemert
traag licht zijn
spanningsboog
oplossend
in de lichte
veelheid hoog
aarde rakend
vallen gaten in
fundamenten
waar controle
al eeuwen het
zicht heeft gemist
op het vaag
dat ook heden nog
geen hemel draagt
wil melker
22/08/2019
Een overdenkend intrigerend gedicht.
Mooi geschreven Wil.
Hartelijk liefs van Corry.*
Corry…ja de herfst,,heeft zo zijn eigen gewoontes…langer nacht..kortere
dagen en vlagen kou..vaak geen peil op te trekken..
Maar deze dagen is het lekker nazomer…genieten..
liefs,
wil