Juist die pijn
het kijken
is anders geworden
een intens begrijpen
maar dan zonder woorden
waar begrip
altijd de lach kleurde
is nu de blik het
nieuwe gebeuren
wij zijn terug
kunnen niet meer
over de brug komen
om samen te dromen
het afstand
houden raakt ons
tot in het diepst
van onze ziel
daar waar ieder
zijn essenties heeft
geborgen tegen
grote en kleine zorgen
in dat niet meer
mogen delen lijkt
het alsof de ander ons
niet meer kan schelen
juist die pijn
kent geen medicijn
alleen op de wereld
moet afgrijselijk zijn
Mooi geschreven Wil.
Ilse….dank je voor je reactie en je compliment..
Ja die pijn ..daar lijden we allemaal aan..helaas..
Sterkte en liefs…
wil