het enige thuis
ik zie
steeds vaker
de lach die
blijdschap geeft
die plezier deelt
met anderen
niet meer
de lach die
een ander geeft
omdat je werkt
en leeft zoals
generaties geleden
het heerlijk
zelfbewuste is
de kracht die niet
afhankelijk is van
de macht die een
ander over je heeft
die nog steeds
vertelt hoe jij
en je ouders moeten
leven om mee te
gaan naar een volgend
onbekend bestaan
nog zijn er geen
rechten voor vrouwen
in deze maatschappij
waar de man beslist
daar zijn kinderen en huis
voor hen het enige thuis
wil melker
14/09/2020
Jezelf mogen zijn, zowel, vrouw, man en kind. Mooi overdenkend gedicht Wil. Lieve groet, Corry.
Corry…ja als dat nou eens zou kunnen maar ik vrees dat de diverse stromingen..geleid door mannen daar hele andere gedachten over hebben..Gelijkheid…is een onbestaanbaar woord daar…Dank en pas goed op jezelf….maak er een fijne avond van…liefs..wil