Heel even maar, stond zij daar
Als silhouet in een decor
Van toverachtig blauw
Als ster van het ballet
Sprookjesachtig neergezet
Naakt en stil
Haar blonde lokken sluik
Door spotlights overgoten
Haar lichaam slank
Zacht als fluweel
Broos en rank
Gelijk een blauwe passiebloem
Met vrucht, zeer kwetsbaar
Op dezen aard ‘
Stilaan toch uit het niets ontsproten
Een fee zo mooi
Ruimschoots bedeeld
Met rondingen zo vol
In deze feeërie
Heb ik als vent
Een kort moment
In stilte daar
Intens van haar
Als fee genoten
Leuk geschreven, heel mysterieus….
Liefs anneke
mooi gedicht! Liefs Ilse