(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Vera blijft maar naar de foto’s kijken en het enge gevoel blijft dat ze op Samantha lijkt. Dan doorzoekt ze kasten.

“Mama.” Roept Nynke opeens.

Vera schrikt ervan want ze zit net in een kas te kijken met papieren. “Wat is er?”

“Mama ik moet plassen.”

“Kom dan naar de wc.” Nynke rent naar de gang en de wc. Daar staat ze met haar buik naar voren en kijkt met haar lieve bruine oogjes naar Vera. Vera kijkt haar aan en ze weet niet waarom Nynke zo staat. “Kom.”

“Mama helpen”, roept Nynke en staat heen en weer te wiebelen. “Mijn broek.”

“Natuurlijk”, met moeite weet Vera de broek los te krijgen. Weer staat Vera te wiebelen en naar Vera te kijken. “Ga maar zitten.”

Nynke kijkt haar, wiebelend en in een gekrompen, erna naar een wc verkleiner. Dan doet ze haar ontlasting in de onderbroek en alles komt eronder.

“Mama!’ Roept Nynke hard. “Mama nat.”

Vera zucht en haar oren doen pijn”, ongelukjes gebeuren. Laten we dan het uittrekken en schone kleren aan.”

Een paar minuten later staat Nynke in haar blote kont in de woonkamer. Vera gooit alle vuile kleren in de keuken neer. Met wc papier en een natte theedoek maakt ze Nynke schoon en gaan ze naar boven. Kijkend in de kledingkast is Vera verbaasd, wat veel kleren heeft ze.
“Mama die aan,” roept Nynke hard en Vera haar oren doen nog meer pijn.
Nynke wijst naar een prinsesenjurk. “Nee die niet, even kijken een broek en onderbroek.”
De onderbroek zit bij Nynke erg los, waarom heeft ze een te grote onderbroek? Denkt Vera maar ze weet niet dat Nynke nog een instapbroekje eronder gebruikt. De broek gaat hierdoor ook makkelijker dicht.

Anderhalf uur later loopt Debby die met Samantha is wezen zwemmen, terug naar de kluisjes. Ze haalt haar portemonnee uit het kluisje en kijkt dan naar de kluis van Samantha. Die staat open zonder slot en met een bordje defect erop. Ze had toch nummer 10? Beetje in verwarring loopt ze terug naar Samantha. Half uur later is Nynke weer aangekleed en zijn ze beneden.

“Mama”, roept Nynke. “Mama ik wil naar de speeltuin.”

Vera kijkt haar aan en wilt niet gaan”,ander keertje.”

“Maar mama waarom niet? Ik wil van de glijbaan en schommel en mama we hebben oud brood.”

Een zucht klinkt bij Vera”,kom dan. Jasje en schoentjes aan.”

Nynke rent meteen naar de gang om jas en schoenen aan te doen. Vera trekt de schoenen en jas aan van Samantha en haar bruine rugtas gaat ook mee. Vera heeft 30 van de 60 euro terug wat in de portomonee zit. Ook een pinpas maar ze weet de pincode niet. Ze heeft nog gezocht maar niets gevonden. Buiten pakt Lisa de hand vast van Vera die er even van schrikt. “Mama die kant op toch?” Zegt Nynke en ze merkt dat Vera verkeert loopt.Ze kijkt Nynke met een lach aan”,laat mama maar zien waar de speeltuin is en de eendjes.”

LNynke trekt Vera mee, vrolijk en energievol als een Duracel batterij.

“Welke kluisnummer heb jij?” Vraagt Debby aan Samantha.

Samantha kijkt haar aan”,nummer 10 en waarom?”

“Was net bij de kluisjes en bij nummer 10 staat het deurtje open en een bordje defect erop. Ik was even in verwarring.”

Beide lopen naar de kluisjes.

“Nou zeg, hier kijk nummer 10 sleutel. Mijn spullen en kleren alles weg!”

Samantha loopt naar een restaurant medewerker, een ander die met Vera sprak. De technische dienst wordt erbij gehaald en de directeur.

“Mijn excuus heb met u of een persoon die op u lijkt gesproken een twee uur geleden. De sleutel was afgebroken . De technische dienst heeft de kluis geopend en na het zien van een ID pas dacht ik u gesproken te hebben. Wacht even, ze had ander kleur haar.” Verteld Bram.

Samantha kan het niet geloven, de politie wordt gebeld. Ook belt Samantha naar huis maar niemand neemt op, erna haar buurvrouw.

“Dus als ik het goed begrijp, heb ik Nynke bij iemand gebracht die op jou lijk?”

Samantha geschrikt behoorlijk en alle alarm bellen als moeder gaan rinkelen.

“Heb je dan niets gemerkt!”

“Nee, ze vertelde dat je vriendin ziek was en de kapper is geweest inplaats. Dat verklaarde de ander kleur haar. Maar vond iets anders al verandert wat ik dacht jou. Sorry Samantha.”

“Ze heeft echt alles meegenomen, kun je mij kleren brengen?”

De buurvrouw kijkt naar buiten”, je auto staat hier ook. Wat eng allemaal! Maar kom eraan met kleren.”
Vera duwt Nynke die op de schommel zit. Ze voelt zich onwennig en ook diepe spijt wat ze gedaan heeft. Na de speeltuin loopt ze terug, maar dan ziet ze een politieauto voor het huis staan.

“Kom, mama moet nog boodschapjes doen.”

Lisa kijkt Nynke aan met een glimlach”,mama mag ik een ijsje?”

“Ijsje, nee veel te koud. Maar misschien gaan we wel voor iets anders lekkers kijken als je lief bent.”

De hand van Vera wordt weer gepakt en Nynke huppelt langs haar.

“Goedemiddag”, zegt de buschauffeur.

“Mama ik doen! Mama ik biepen”, roept Nynke.

Met trillende handen zoekt Vera in de portemonnee van Samantha naar de OV passen.

“Doet u maar rustig aan mevrouw en alles goed met u?”

Vera kijkt hem aan, “ja alles goed en beetje last van vrouwenkwaaltjes. Kijk hier hebben we de passen al.” Nynke haalt vrolijk de OV pas over de lezer en rent dan de bus in! “Rustig aan doen en geef mama de pas, denk om de andere mensen en dat je niet valt.”

“Handenbindertje”, zegt de chauffeur lachend. “Heb er ook een thuis.”

“Ja klopt”, zegt Vera maar en weet eigenlijk wat hij bedoelt. “Voor het centrum, welke halte?”

“Dan zit u eigenlijk in de verkeerde. Maar zult u afzetten waar het maar een klein stukje lopen is.”

“Mama hier”, roept Lisa zittend bij een raam.

Vera zucht”,bedankt. Ben hier niet bekend en dacht de goede.”

Dan gaat ze naast Lisa zitten en wacht maar af.

De politie neemt de verklaring op van Samantha, die kan amper uit haar woorden komen. Huilend en trillend. Kijkend naar naar de foto’s van Nynke maakt het alleen maar erger.