(1 stemmen, gemiddelde score: 5,00 van de 5)Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier
Laden...
In verbondenheid
vreemd kijkt
de kamer mij aan
de balans is
verstoord alsof er
niets meer echt
bij elkaar hoort
alles toont
een eigen gezicht
in het nieuwe licht
dat is gaan schijnen
het samen is snel
aan het verdwijnen
waar tijd liefde
in verbondenheid
heeft gebracht is
alles zich ineens
bewust van nooit
gebruikte kracht
is er nog plaats
voor mij en sluit ik
aan in de lange rij
onzekerheden of
wordt er gewacht tot
ook ik ben overleden
wil melker
23/04/2020
In dit gedicht Wil heb je het toch -denk ik- over de coronacrisis? Maar niet helemaal begrijp ik het, misschien kun je er mij iets over uitleggen en ik dank je bij voorbaat.
Hartelijk liefs van Corry.*
Corry..dank je voor je reactie..en ja..door het virus..is onze kijk op alles in de maatschappij veranderd..Lijkt niets meer hetzelfde..en dat maak het leven moeilijker..Het feit dat we elkaar niet mogen aanraken..is zo storend voor menselijk contact…Dank en geniet een mooie dag..
Pas goed op jezelf…liefs..wil