(1 stemmen, gemiddelde score: 5,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Het was in die tijd dat ons gezinnetje de bovenverdieping bewoonde waar de zwarte ronde haard een centrale plaats innam en het bankstel met goudkleurige bekleding domineerde en de radio op een tegen de wand geschoven tafel het chanson “que sera” van Doris Day uitzond.

Raadselachtig waren voor mij de woorden die uitgesproken werden tijdens de “Waterhoogten” als ik me ‘s-morgens samen met mama aankleedde (Wat werd toch bedoeld met de woorden

“Grave beneden de sluis”? Ik bladerde in de geïllustreerde Verkade-albums. Wat was toch

de “Ruine Grubbenvorst”? De platen waarop woeste, oprijzende golven waren afgebeeld joegen mij schrik aan. De groene, houten poort achter ons huis had een slot, maar wat bedoelde mama toch met de uitdrukking “per slot van rekening”? En wat betekende het als mama zei: “Don’t speak about it” tegen vader? Ik had voor mijzelf een makker, een kameraad geschapen en had hem “Sorry Wilder” genoemd en in mijn fantasie werd ik vergezeld door de “Duna’s”

Op de trap die de bovenverdieping van de met roodbruin hout betimmerde zolder scheidde, zag ik stofdeeltjes dansen in het zonlicht…..