(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Aan het laden...

‘Kom eens bij mama,’ zegt ze maar tegen Olivia om het ijs te breken. ‘Toch schoon en rook dan wat anders.’

Annika kijkt haar aan maar lacht niet. ‘Sorry Lina, maar had een ander gezicht voor me bij je. Was wat verbaasd toen je open deed en daarom vroeg ik of je de moeder van Olivia was.’

‘Zal niet weten waarom ik anders uitzie, kom even bij mama op schoot voor drinken.’

‘Misschien heb ik gewoon verkeerd, zie ook zoveel ouders. Altijd vrolijk en vol energie kleine Olivia,’ zegt Annika nu met een lach. ‘Maar ben je al een beetje bijgekomen van woensdag, het was schrikken niet.’

‘Ja dat was het zeker.’

Opeens begint de telefoon van Annika te trillen. ‘De wijkagent komt wat later. Laten we het nogmaals doornemen en zal beginnen, kan je eventueel aanvullen.’

‘Volgens Ilona kwam je binnen om Olivia op te halen. Mildred was er ook en bezig met papieren aan het in te vullen, Ilona had haar dochtertje in de armen. Volgens Mildred trok je Luna uit de handen van Ilona waarna ze roept dat het haar dochtertje is, op een snauwende en meteen boze toon toch?’

‘Ja.’

‘Je dacht dat het Olivia was omdat haar dochtertje het jasje aanhad van Olivia en haar mutsje op. Mildred trekt Luna uit jouw handen en ze zal ook gespuugd hebben.  Je zal gezegd dat het Olivia haar jasje en mutsje is en niet van Luna. Mildred zal nee hebben gezegd, dat is wel weet welke spulletjes van Luna zijn en is toen weggegaan.’

‘Het was gewoon vreemd, ik dacht Olivia te zien in de armen van Ilona. Zo ik nam haar over, heb haar echt niet uit de handen getrokken.’

‘Ilona vertelde dat even verward was maar je Luna gewoon gaf en inderdaad dat je niet uit haar handen trok. Achteraf vertelde ze ook dat Mildred zich vreemd gedroeg bij de jassen. Lina we hebben de laatste tijd last van diefstal, dat mag je weten en wel voor jezelf houden. Gewoon vreemde diefstallen en verwisselingen zoals deze. Daarom ook de wijkagent erbij. Wil graag als een diefstal aanmerken en dat er een onderzoek komt naar Mildred, denk dat zij bij alles betrokken is.’

‘Ja sorry, ben even woordenloos.’

Annika lacht, ‘kan ik wel begrijpen. Maar dacht je echt dat het Olivia was?’

‘Ja,Luna is iets jonger en kleiner dan Olivia maar ze kunnen wel zusjes zijn. Zo kwam binnen en het was niet vreemd, gebeurd vaker dat ze al is aangekleed om mee te gaan, heb toen zelfs gezegd daar mama’s meisje. Ilona keek wat verbaasd maar gaf mij Luna en in de paar seconden voordat Mildred haar uit de armen trok dacht ik Olivia.’

Dan trilt weer de telefoon van Annika. ‘De wijkagent komt niet wegens een noodgeval. Laten we hierbij houden en een nieuwe afspraak maken.’

‘En Mildred dan?’

‘We houden het zo lang stil, je hebt de spullen ook niet terug toch.’

‘Nee en denk dat ze het gebruikt elke dag en denkt ook als ze Luna naar de opvang brengt.’

‘Zal morgen kijken wat ze aan heeft en aan je toesturen. Maar hoe gaat het nu met de scheiding en verhuizen, lukt alles.’

‘Ja wel zwaar met deze ertussen door.’

Annika ruimt alles op, ‘als je hulp nodig hebt. We willen graag helpen met sjouwen en ook op Olivia passen.’

‘Dat is aardig en zal er aan denken.’

Met Olivia in haar box loopt Anaïs naar Lina in de wc. Maar als ze bukt om Lina te verslepen trapt Lina opeens hard tegen haar buik, ze probeert te praten en worsteld zich heen en weer. Anaïs valt achterover en moet even bijkomen. Lina probeert los te komen maar de touwen zitten strak en snijden in haar polsen en enkels. ‘Verdomme stom wijf! Dat deed zeer en hierkomen.’ Maar Lina vecht flink tegen en Anaïs heeft er moeite mee, dan pakt ze een schoen en slaat Lina meerdere keren tegen het hoofd. ‘Stoppen nu!’ Een gevecht volgt maar dan slaat Anaïs zo hard dat Lina haar hoofd stoot tegen de muur. Ze blijft bewusteloos stil liggen. ‘Heb je het nu voor elkaar.’ Na bijgekomen te zijn sleept ze Lina eerst naar de woonkamer, Anaïs wordt duizelig en pijnsteken in de buik, ze rent naar de wc waar ze overgeeft. Na bijgekomen te zijn sleept ze Lina naar de bijkeuken. ‘Kan je niet hier laten liggen en dat je straks bijkomt.’ Ze kijkt rondt en ziet een kist voor de tuinstoelkussens, die haalt ze eruit. Met pijn in de buik en een misselijk gevoel weet ze Lina erin te krijgen. De deksel plakt ze stevig dicht met Duct tape.

Of het haar leven is en Olivia haar dochtertje doet Anaïs alles wat Lina ook zal doen. Anaïs had haar uitgekozen omdat ze op facebook veel foto’s had geplaatst van Olivia en vertelde over haar scheiding en verhuizing. Ook plaatste Lina Youtube films over het eetschema, naar bed gaan en opstaan van Olivia. Het koste Anaïs vier maanden om vrienden te worden van Lina en haar vertrouwen te winnen, ze deed zich voor als Inge met twee meiden waarvan een in dezelfde leeftijd als Olivia. Foto’s voor haar profiel haalde ze weg bij haar nichtje Mara. Olivia is rustigen vrolijk als Anaïs haar uit de box haalt. Ze lijkt zelfs mama te brabbelen en wilt knuffelen zoals bij haar moeder doet. Anaïs heeft er een beetje moeite mee maar vindt het ook fijn. Avondeten en naar bed gaan is zoals altijd voor Olivia hetzelfde, als die ligt neemt Anaïs een douche en kleed zich aan met gemakkelijke kleren van Lina. Zittend op de bank kijkt ze tv. 

Lina schrikt wakker, ze heeft een stekende hoofdpijn, de touwen snijden nog in haar polsen en enkels en ze voelt zich weer in bewusteloos te vallen. Ze huilt en moet denken aan Olivia.