(2 stemmen, gemiddelde score: 5,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

De handen van mijn vader…daar had ik geen goede herinneringen aan. Hij vond mij een watje en liet dat elke dag merken. In de schuur had hij een soort sportzaaltje voor zichzelf gemaakt met gewichten en apparaten. Elke avond was hij er te vinden. Mijn vader vond boksen een uiting van mannelijkheid en een sport voor kerels. Gescheurde wenkbrauwen, gebroken neus of losse tanden, bloed dat vloeit, dan had pa een goede dag. Al talloze keren had hij aan mijn hoofd gezeurd dat ik ook moest gaan boksen en iets moest doen aan mijn conditie. Of was ik een moederskindje. Zijn stem galmde door mijn hoofd als ik bij hem vandaan rende en zijn ogen in mijn rug voelde prikken.

Die bewuste dag riep hij mij toen ik uit school langs zijn schuurtje liep. Mijn moeder was die dag niet thuis en ik had een vermoeden dat hij daar gebruik van wilde maken. Hij was net klaar met touwtje springen en ik moest toegeven dat hij er voor zijn leeftijd afgetraind uit zag. Pa was vijfenvijftig en een grote kerel. Ik had de bouw van moeder, net als mijn zus. Ik was wel eens jaloers op haar dat zij zich niet hoefde te verheugen in zijn aandacht. Later kwam ik erachter dat ik dat mis had.

‘Kom eens hier, jongen. Even een gevecht van man tegen man.’

Hij keek me sluw aan. Zijn kale kop droop van het zweet en zijn ademhaling ging snel.’ Laat zien dat je een kerel bent. ‘

Hij veegde met de handen over zijn gezicht.’ Een ronde…daarna laat ik je met rust.’ 

Ik bleef staan en balde mijn vuisten.’ Meen je dat? ‘

‘Erewoord, jongen.’

Hij spuugde op de grond en grijnsde scheef.’Als je durft.’

Ik legde mijn schooltas in de hoek en liep naar hem toe.

Waarschijnlijk zag hij iets in mijn ogen want er gleed even een onzekere trek over zijn gezicht maar gelijk was het ook weer weg.

Hij ging over op een soort sukkeldrafje en liep om me heen, zwaaiend met zijn vuisten. ‘Zorg dat je dekking houdt. ‘

Zijn vuist raakte me in mijn maagstreek en ik klapte naar adem happend dubbel.

‘Hoor je niet wat ik zeg, ‘ riep hij boos.’ Hou je dekking.’

Ik krabbelde overeind en deed mijn vuisten omhoog. ‘Aha, meneer wordt wakker.’

Razendsnel schoot zijn vuist weer uit er raakte me in mijn gezicht, het deed geen eens echt pijn maar in mijn hoofd werd een schakelaar omgezet.

Ik kreeg een waas voor mijn ogen en adrenaline schoot door me heen.

Mijn vuist trof hem midden in zijn gezicht en tot mijn genoegen hoorde ik iets kraken. Weer raakte ik hem met al mijn kracht en als een blok ging hij neer. Ik schopte hem tegen zijn hoofd. Opeens liepen de tranen over mijn gezicht en schreeuwend bleef ik hem met mijn handen en voeten bewerken. Hij slaagde erin weg te kruipen in een hoek van de schuur en afwerend deed hij zijn handen omhoog.

Naar adem happend stopte ik en deed een stap achteruit. Hij keek me vol bewondering aan en grijnsde. Er liep bloed uit zijn mond en uit zijn neus.

Ik raapte mijn tas op en liet hem achter in zijn schuurtje.