Het is sinds jaar en dag zo geweest dat ze hun wit-met-gele kopjes verhieven in de grasstroken die de Tilburgse Ringbanen, die de stad omcirkelen, flankeren; de meizoentjes en zo was het ook in 1955. Met buurmeisjes Gabie en Inge plukte ik ze ook in “ons parkje” aan de Ringbaan Oost en Inge, die ouder was dan wij, vermaande ons ze laag bij de grond af te plukken. En dan maakten wij een inkeping in de tengere mosgroene steeltjes en staken daar de steeltjes van andere bloemetjes doorheen en zo vlochten wij een krans die we in ons haar droegen. Zestig jaar zijn voorbij gegaan en nog zie ik, neerkijkend vanuit mijn hoge raam, de meizoentjes in het plantsoen……
Melden
Een prachtige herinnering die bij jou naar boven komt als je de madeliefjes ziet bloeien.
Zelf heb ik ook madeliefkransen voor mijn haar gemaakt tijdens mijn schooltijd.
Leuk geschreven. Hartelijk liefs van Corry.*