(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Aan het laden...

Rappe Rensie & Errener: rijmvenijn

Eens kijken of ik dat kan, wat die man al langer ramt,

wat ik langs mij heen heb laten gaan, uit luidwrekers,

de harde sprekers. Ja zekers, ik zag geen been, ik was

een steen, in die vele woorden over schijnmoorden en

gestoorde vergelijkingen met afwijkingen, en de gewoonste

zaken afkraken die wel vaker niet blaken van een dijk aan

zelfvertrouwen, daar een carrière op bouwen en vrouwen

verbaal verbouwen om wat zij wouden; en wat is dat met jou dan?

De aap uit die mouwen, Zen als jouw’en allerlaatste Bauer-fan, en

één volle vol-ière; ‘t vrij volkse woord ‘serre’, is nog geen moord

op een vakantieoord, ook niet als je hebt gehoord dat ’t ongehoord

was, wat hij verwoord had, en zat was, in bad zat, de mat glad,

achter matglas, dwars door ‘t bad lag, wat hij vergat was, wat hij

bezat had, ’t was z’n eigen lat dat, maar niemand had dat gat met

wat dwarslat alvast gevat afgekat of dicht gedicht, want ’t lag

uit zicht in ‘t volle licht, maar als de plicht niet roept, niemand

doet wat niet per sé hoeft; stroeve groef, wat een boef zoekt, een

boek zoeft, en ‘t dak eraf, de giraffe blaft, als de roek kwakt, als

de vroege krant, onder het zeildoek, je loeft goed, een kloek

verzoek, aan de dweilploeg, voor ’t boegbeeld, en ’t scheelt dat

’t vaak heelt. Al verdeelt de veelvraat, die de daad bij elk woord

voegt, niet afwacht tot de galg hem opwacht, niet in ‘t hoekje zacht

lacht, maar stiekem huilt in ’t zakdoekje dat, toen hij zijn mam zag,

een zwart gat, een leeg blad, hem leeg vrat, en hij geen blad nam,

voor zijn hol gat, leeg vat, een schaakpad, een trage draak, vaak raak,

zijn zaak, zijn winst, pijn wint, een pijnpunt. Hij zint op haatwraak,

een halszaak, als een virus-uitbraak; en ik braak vaak bij het ochtend-

gloren, wat de vogels ook horen, verstoor en doorboor hen, ben verloren

zonder ivoor en toren, geboren onder voor- en tegenspoed, je moet

de moed en goed voet-en-werk beboeten want ik ben geen gen en

bloedlijn en in geen beekvelden of veldbiezen, timmermannen in

struiken, duiken in de Rijn, en vloed verdwijn in mijn eindeloze

rijmvenijn.