The adventure of my life,
is sometimes strange to believe.
How I accept my missions,
and be who I am,
is sometimes so difficult,
that emotions flow out of my eyes.
So many proofs; so many oppurtunities,
makes my life a searching for myself.
How I grow in power and personality,
gives me more information about myself.
Either person, either life, either plant and thing,
has his own experiences, his own life.
No person can change something about that, only itself.
What you do, what you think, makes no difference in your life.
How you grow, How you think, is something what you decide.
Accept and learn about your path, think clear, feel well.
Then your life isn’t strange anymore.
It’s became a part of yourself.
Dit versje heeft eens een jong meisje geschreven…. Zo schoon…
Men kan er veel uit leren.
Pls laat een reactie achter! Graag horen wij van je!
Wat een ontzettend leuk, ontroerend en eigentijds gedicht!
Ik weet niet wat er fout ging, maar dit sloeg eigenlijk op het winnende gedicht van Lieske de regenboogdraak. Sorry Laura!
Echt? Het geeft niet hoor, maar ik heb wel dat gedicht nog niet gelezen! Ik wist niet eens dat het bestond; Ben niet echt met die wedstrijden bezig, weetje. Maar wel hartelijk bedankt voor de reactie! 🙂
Heb het net gelezen, maar vind dat het niet op mijn gedicht lijkt.
Wel bedankt voor je reactie!