Alleen
Alleen zwerf ik door de bossen,
op zoek naar wat er ontbreekt.
Iedereen ziet achter de computer,
geen kind meer dat buiten speelt.
Wat is de tijd toch veranderd,
computers nemen ons leven in beslag.
Iedereen is veranderd,
we gaan bergaf.
Stilletjes kijk ik om me heen,
En leg een hand op een boom.
”Je bent niet alleen” Zei de berk,
ik lachte erom.
Nee, ik ben niet alleen,
maar toch is het droevig.
Geen vriendje dat van m’n leeftijd buiten speelt,
iedereen zit achter de computer.
Wij horen graag van je!
Laat een reactie achter aub! 🙂