Moeder zijn is het mooiste geschenk
Maar het leven gaat voorbij in een oogwenk
Elke morgen mijn dochters energie en lach
Het geeft mij energie voor de dag
Haar mooie en slechte dagen
Zal nooit klagen
Haar luier, nee en grote meid tijd
Als haar moeder geen lijdt
Een keer stond mijn hart stil
Ik ril
Het was in de supermarkt
Bijna een hartaanval
Ze was net drie jaar en ik was haar kwijt
Wat had ik een spijt
Ik roepen en roepen
Toen dacht ik aan snoepen
Ja daar staat ze mijn kleine meid en loop naar haar toe
Ze gaapt want ze is moe
Herken haar door het staartje in het haar en de roze jas
Ik ben niet boos maar wel geschrokken dat ik je kwijt was
Pak haar hand
Maar dan loop ik tegen een wand
Het is mijn dochtertje niet
Kijk haar aan en dan rond en ziet
Mijn dochtertje bij de friet
Een, twee, drie, vier jaar in een oogwenk
Als haar moeder een leven vol geschenk
Dit is zo herkenbaar, ik zou willen dat ik zoals jij kon schrijven.
Mooi gedicht.