Je verdient het gewoon, om middenin het leven te staan.
Om het leven te leiden zoals jij dat wilt, na al die moeilijke jaren.
Je bent eruit gekomen, op eigen kracht en je hebt jezelf hervonden.
Je gevoelens van leegte en onzekerheid heb je grotendeels achter je
gelaten. Nu zie je onder ogen dat het zonde was om je energie te verspillen
aan mensen die het niet waard zijn, je was er voor ze als je het moeilijk had,
maar als het beter gaat dan zien ze je niet staan.
Ja, zo kan het leven zijn soms, het is hard maar waar.
Maar nu is de beurt aan jou, om uit je cocon te kruipen, en op een dag
dan zul je een vlinder zijn, met de helderste en mooiste kleuren, en dan zul
je de zoetheid van het leven proeven en niet de bitterheid. Dan zul je jezelf
bevrijd voelen, kunnen leven zoals jij dat wenst,van bloem tot bloem gaan,
om van alles het goede te proeven, net zoals een vlinder dat zou doen.
Dan zul je niet meer onzeker zijn, en wordt je op waarde geschat.
Je wordt gewaardeerd en genomen zoals je bent, en je hebt meer
zelfvertrouwen. En jij kan dan proberen om anderen ook dat zelfvertrouwen
te geven, omdat je weet hoe het voelt om onzeker te zijn. En dan zul je blij
zijn als het lukt, blij om een ander ook gelukkig te zien. Zoals die vlinder zul
je blijven, want je hebt genoeg zelfvertrouwen gekregen en je houdt nu van
jezelf, dat is een ding dat je met zekerheid weet nu, en dat wordt niet zo snel
van je afgenomen als je maar in jezelf gelooft. Die vlam van onzekerheid die
in je brandde, is nu gedoofd
Een mooi filosofisch stuk proza en heel bijzonder deze verpersoonlijking van de vlinder.
Knap verwoord Margrietje 423. Ik bewonder jou. Hartelijk liefs van Corry.
Bedankt voor je mooie complimenten Corry, liefs Esther(margrietje)