Twee zielen met elkaar verbonden,
vormen samen een onuitsprekelijke band.
Twee zielen met dezelfde kleuren en hetzelfde licht.
Twee harten gevuld van liefde en tederheid voor elkaar.
Samen een goed en tevreden leven.
Wie heb je dan nog nodig.
Geluk zoeken bij elkaar, niet buiten de deur.
Samen dingen ondernemen, dat is toch het ware geluk.
Je doet natuurlijk ook je dingen alleen, maar het meeste
doe je toch met elkaar.
Allebei de vleugels om te vliegen, zij aan zij.
Als er een gebroken vleugel is, dan ben je er voor elkaar,
en zorg je voor elkaar. Het is natuurlijk een metafoor, maar
zo hoort het wel te zijn. Je bent er voor elkaar als een ander
je nodig heeft. Samen problemen proberen te overwinnen.
Altijd blijven praten met elkaar, zorgen dat je niet langs elkaar
heen gaat leven. Dan je geen afstand gaat nemen van elkaar.
Maar als je een zielsverwant hebt genomen, dan komt dat wel goed.
Gaandeweg zul je ook anderen ontmoeten, maar met echte liefde
blijf je elkaar trouw. Als liefde echt is, dan heb je geen behoefte
aan een ander in je leven. Als je die behoefte hebt, dan heerst er
ontevredenheid in je bestaan. Ben je niet meer gelukkig met elkaar.
Het kan goed komen, maar de onzekerheid over wat een ander doet,
zal altijd aan je blijven knagen, je zult altijd op je hoede zijn. Het is
toch een deuk in je vertrouwen in de ander, moeilijk dan, om van iemand
te kunnen blijven houden. Dat is mijn idee over dit soort dingen, misschien
is een ander een andere mening toegedaan, maar als je liefde echt is heb
je niemand nodig, dan kun je samen de wereld aan.
Wat heb je deze overdenking prachtig beschreven lieve Margrietje423.
Zo goed gedaan en ik ben het helemaal met jou eens. Mooi hoor!
Een hartelijke lieve groet van Corry.
Dank je wel Corry, ik word er helemaal verlegen van van al je complimenten, dank je wel, Margrietje423