Er was eens een traan die ging op weg,
zij bereikte mijn ogen,
en trok een spoor over mijn gezicht.
ย
Mijn hart sprong op vol vreugde,
ontroerend als altijd,
ben ik nu een traan kwijt.
ย
Een traan van ontroering,
en ik ben in vervoering.
De traan heeft gesproken.
ย
Zegt wat mijn hart voelt,
zonder woorden te kunnen vinden.
Daarom werd een traan gezonden.
ย
B.R. โ20
ik heb met genoegen jouw gedicht gelezen. lieve gr. Elise
Fijn om te horen!