Lang geleden woonden er in de straat,
een coole buurman met een ijskonijn.
Hij bevond zich op elk ijsfestijn,
want het was een echte schaatsfanaat.
Zijn ijskonijn wilde niet ontdooien,
dus toonde deze charmante vlegel,
aan andere dames zijn ijspegel,
om toch nog wat aan te kunnen klooien.
Bij menig dame kon hij het ijs breken.
Zo heeft hij een scheve schaats gereden,
is in het verkeerde bed gegleden,
en dat voelde als een warme deken.
Sindsdien lijdt hij beslist geen koude meer,
want hij wipt ergens binnen, keer op keer!
Rebelle van Reymerswael
Haha, lekker dubbelzinnig!
Hartelijk dank voor je reactie Anneke.
Ik hou heel erg van een beetje gekke dubbelzinnige gedichten.
groetjes Rebelle
Een schitterend humoristisch gedicht Rebelle, ik heb het met plezier gelezen! Hartelijk liefs van Corry.*
Dank je wel Corry. Wat fijn om te horen.
groetjes Rebelle