Daar op dat elfenbankje in het bos,
kuste ik een mafkikker van heb ik jou,
opdat het een sprookjesprins worden zou,
en vlijde me gewillig in het mos.
Maar na afloop was ik niet echt voldaan,
toen uiteindelijk bleek dat ik de nacht,
met Klein Duimpje had doorgebracht.
Hij hield zelfs zijn zevenmijlslaarzen aan.
Zijn witte paard scheet mij onder de derrie.
Het was werkelijk een nachtmerrie!
Enig verwoord Rebelle ondanks het onfortuinlijke einde!
Hartelijk liefs van Corry.*
Dank je wel Corry, voor je leuke reactie!
Liefs Rebelle