(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

De secretaresse heeft het niet gedaan! Of misschien wel!

Vroeg in de morgen klonken er schoten heel erg vlakbij in de straat  en reed er een auto zeer snel weg.

De buren kwamen het huis uit rennen om te zien wat er aan de hand was en eerst zagen ze niet wat er gebeurd was.

“Het is bij die rijke stinkerd daar in die bungalow,” Gilt een buurtbewoonster die naar buiten is gerend. Nou zijn ze weer met dat vuurwerk bezig dat zal dat rotjong wel weer wezen dat is zo’n brutale schreeuwerd een patser net zoals zijn vader.”

“Altijd wat hier in de buurt, nooit eens rust hier! Die dure auto’s voor de deur zal wel niet koosjer wezen met  die grote karren.

“He houd eens op stom mens, je kent het verschil tussen een knal van een rotje en een pistoolschot niet eens, onder wat voor steen leef jij zeg kijk naar je eigen roddelmuts.”

Zegt Jaap een van de andere buren die de knal natuurlijk ook hoorde.

“Dit is een pistoolschot mens en ik kan het weten, buurman heb jij misschien al de politie gebeld dit is niet goed hoor dit leek echt op een aanslag.” “Ja laten we gaan kijken zegt de andere buurman, mijn vrouw belt de politie nu.”  “Rustig aan Kees je weet het nooit, laten we eerst achterom kijken hier moeten wij langs.” “Kijk daar is een deur open.”

De twee buurmannen hebben vroeger samen bij de mariniers gezeten dus de twee weten wel degelijk het verschil tussen een rotje en een schot uit een vuurwapen.

“Ojee ik was er al bang voor Kees!” “Daar ligt de buurman, snel kijken of hij nog leeft!”

“Nou die is dood buurman en kogel in het hoofd overleef je niet, nee hoor hij is dood, we kunnen niets doen Jaap anders dan op de Politie te wachten gelukkig zijn we niet overal door heen gerend, want dat vind de politie niet fijn.” “Ik weet het! Kees we moeten zeker op hun wachten, niet ergens gaan zitten hoor nou we staan buiten en wij hebben alleen tot hier gelopen.” “Ik hoor ze al aankomen, he gadver daar komen die buurkinderen ook aan met de rest die moeten hier dus niet wezen.”  Daar blijven allemaal hoor hier even niet heenkomen er is wat ergs gebeurd met de buurman, hij is neergeschoten in zijn hoofd een niet zo heel lekker gezicht.”

“Ik hoor de politie al en die zit niet te wachten op toeristen op een misdaad plek, dan ben je direct verdachte.”

Drie straten verderop, meer naar het centrum krijgt de commandant van de wacht van het politie bureau paniekerige en ook boze telefoontjes te verwerken.  Een hele boze dame gilde door de telefoon heen dat er kwajongens met zwaar vuurwerk aan het knoeien waren en waar jullie domme agenten wel niet waren. Nog geen minuut later een andere boze burger klagend over een snel rijdende auto waarvan hij of zij dat kon de wachtcommandant niet zeggen zo paniekerig klonk het telefoontje. Toen weer een telefoontje over een schietpartij maar wat er gebeurd was wist ze niet maar de vrouw klonk tenminste rustig en vertelde dat haar man en buurman poolshoogte aan het nemen waren, de wachtcommandant stuurde onmiddellijk het hele hebben en houden naar dat adres.

En het laatste telefoontje was van de man van de vrouw die identificeerde als Kapitein der mariniers buitendienst met de mededeling dat het slachtover overleden was. Het was allemaal wel een beetje veel, al die telefoontje hadden met mekaar te maken maar vooral die eerste twee waren wel een beetje verdacht.

Dus het hoofd van de recherche ook maar bellen dus want dat er wat ernstigs gebeurd was, was wel erg zeker. Die laatste die buurman dus klonk erg serieus en wist waar die het over had,hij vertelde ook dat hij marinier was geweest.

Ondertussen had zich toch een menigte verzameld in de straat, vooral bewoners van die straat vlakbij het huis van het slachtoffer, gelukkig kregen de twee ex mariniers het voor elkaar al die buren op een afstand te houden ze hadden best wel respect voor de twee de meeste van de buren wisten wel dat ze in dienst geweest waren. En enkele vrienden van ze wisten dat ze bij speciale operaties ingezet waren, bescherming van belangrijke personen dat soort werk natuurlijk in samenwerking met de politie en de marechaussee daar liepen ze natuurlijk niet te koop mee want al dat soort dingen moeten een beetje onder de pet blijven. En de identiteit van deze mannen dient ook geheim te blijven.

“Daar komt de Cavalerie buurtjes even opzij anders worden jullie omver gereden.” riep Kees.

De agenten stapte uit en liepen naar het tweetal toe. “Hoofdagent Mars is de naam.” Stelde een van de mannen zich voor. “Dit is agent van Leiden, u is degene die als laatste gebeld had denk ik.” “U straalt een zekere autoriteit uit merk ik de wachtcommandant had gelijk door dat u soort van een van ons geweest bent in uw actieve dienst, dit uw broeder in de wapenen denk ik.” “Helemaal goed agent uw wachtcommandant is scherpzinnig hoor!” “Ja de man heeft ook gediend bij uw groepje zullen we maar zeggen en onder ons gezwegen, ik heb begrepen dat niet iedereen dat hoeft te weten.”

“Goed er waren nog meer meldingen over een situatie hier! “Een ervan was een nogal paniekerige dame die het had over vuurwerk en een jongen, geen touw aan vast te knopen.” “En nog iemand die ook iets zei over een auto, de laatste waar we veel meer aan hadden was u geloof ik of anders u maat die vertelde dat het slachtoffer overleden was.” “Welke kant moeten we op?” “Loop maar mee jullie weten ?de weg, en gezien jullie achtergrond hebben jullie precies in het hoofd geprent hoe jullie gelopen waren, dat scheelt weer eventuele sporen.” “Deze kant op heren, inderdaad we hebben aan de sporen gedacht en we hebben niets meer aangeraakt toen we zagen dat we niets meer konden betekenen voor de overbuurman.”

Nog geen minuut later waren ze ter plekke. “Kijk u ziet dat het echt geen nut had om het ook maar te proberen de man weer tot leven te wekken, een kogel in het voorhoofd met een uitgangswond zoals dat is echt wel einde verhaal neem dat van mij aan.”

“Ja inderdaad u heeft gelijk hier had niemand nog wat voor de man kunnen betekenen, ik ga nu ook niets aanraken eerst moet de technische recherche hier het een en ander doen samen met de schouwarts.”

“Niet direct omkijken agent volgens mij is daar iemand in die struiken aan het loeren, over uw linkerschouder.” “Het zal toch niet?” Fluisterde Kees het lijkt wel op die vreselijke buurvrouw die over vuurwerk zat te zeuren, ik weet het heel zeker!” “Daar straks stond ze nog vlak bij haar hekje, op het moment dat we hier heen liepen.”

“Dat geeft echt wel stof tot nadenken als je je gelijk hebt Kees.” Zei de agent! “Even die agenten waarschuwen aan de voorkant van het huis.” Even later had hoofdagent Mars gehoord van een van zijn collega’s aan de voorkant van het huis dat die vreselijke buurvrouw er inderdaad niet was en dat er toch wel gezegd was niet achter het huis te gaan of er zich op een andere manier mee te bemoeien. “Horen jullie dat mannen?” Merkte de hoofdagent weer op. Dat geeft toch wel stof tot nadenken toch? “Agent Leiden? Riep de hoofdagent! Is de recherche er al? “Ja ze zijn er?” “Geef dat laatste incident even door, het is wel een beetje verdacht het is misschien niks maar ze moet wel even ondervraagd worden hoor denk ik!

“Nou goed mannen bedankt voor jullie hulp! “Natuurlijk begrijpen jullie dat we het nu zeker overnemen, jullie hebben wellicht voorkomen dat er sporen verloren zijn gegaan.”

“Willen jullie aan een van mijn collega’s daar aan de straat jullie verklaring afleggen?”

“ja doen we hoofdagent! We willen zeker niet in de weg lopen toch Kees?” “Laten we gaan o kijk, daar komen de witte pakken al, goeiedag heren! Oké Kees we gaan ons uit de voeten maken.”” O he hoofdagent, we zijn natuurlijk wel redelijk vlakbij het slachtoffer geweest he, ja het klinkt misschien bijdehand maar gezien onze achtergrond  is het misschien fijn dat jullie als het nodig is de schoenen die we nu dragen een beetje discreet te halen, de buren mogen echt niet weten wat wij gedaan hebben in dienst.”

“We houden contact, goed dat u dat zegt!” “ Ik had al een vermoeden dat uw werk bij defensie als geheim beschouwd moet worden “Moet u dit soort incidenten nog zelf melden?

“Misschien is dat het beste zegt Kees.” 

De twee mannen gingen dus weer naar de weg kant toen Jaap opeens tegen Kees opmerkte dat hij het vreemd vond dat hij die secretaresse niet gezien had.

“Zeg Jaap vind je niet vreemd dat die secretaresse er niet was, die is er anders dag en nacht, gelijk doorgeven dus, jemig het lijkt wel of we weer in dienst zitten vind je niet?” “Toen hadden wij ook wel eens van zulke momenten, kijk daar heb je de Inspecteur die ken ik!

Na dat ze hun bevindingen hadden doorgebriefd gingen andere politie eenheden gelijk opzoek naar de secretaresse waar ook opeens bekend van was dat ze de minnaresse  van het slachtoffer is of was nou ja zo erg is dat niet natuurlijk want het slachtoffer was al gescheiden.

Zij werd een paar uur later aangehouden en weer vrijgelaten na verhoor, ze had een goede alibi ze was namelijk de hele dag aan de andere kant van Nederland bij haar oude moeder geweest. En echt waar dat was ook zo verkeerscamera, s hadden haar ook gezien en haar moeder bewees ook dat ze bij haar was geweest ze was jarig geweest en vele andere gasten konden vertellen dat zij bij het feest was dus zij was het echt niet.

Ze was ook helemaal onderste boven toen ze hoorde wat er gebeurd was.

“Ja ik was ook zijn minnares, behalve zijn secretaresse we waren heel close met elkaar echte dikke maatjes dat kunt u echt vragen aan mijn familie mijn moeder bijvoorbeeld aan haar heb ik echt niet verborgen dat ik een verhouding met mijn baas had, zelfs zijn ex wist het en dat is echt een lieve vrouw en die heeft ook geen vrok tegen hem dat weet ik zeker, ze zijn als vrienden uit elkaar gegaan.”

“En wie hem nu vermoord heeft? In de onderwereld had hij naar mijn weten geen contacten.” “Veel te link.” Zij hij altijd!

“Ach weet je waar u eens moet kijken mijnheer de rechercheur?” “Dat vervelende mens van de overkant van de weg, dat loopt altijd over iedereen te klagen en te zeuren maar ze heeft volgens mij kilo,s boter op haar hoofd, of haar zoon heeft er mee te maken dat is een heel bij invloedbaar geval dat alles voor haar doet.” “Heeft ze een nieuwe wasmachiene nodig de volgende dag komt die sukkel er mee aansjouwen, Tv idem dito en ze hebben zogenaamd geen cent om te makken maar ook van die beruchte BMW staan voor de deur regelmatig.”

De recherche is met deze tip aan het onderzoeken geslagen, en inderdaad staat er regelmatig een louche BMW voor de deur van een bekende van de politie.

“Hoe durft u een oude vrouw te verhoren op deze manier!” Protesteerde ze heftig. “U moet eens die twee buurmannen van een paar huizen verderop ondervragen, dat zijn de echte boeven, hoe wisten ze dan of er geschoten was ik dacht dat het een rotje was! “Nee ouwe zeur.” Zeiden  ze dit is een vuurwapen, kan je niet eens het verschil?”

“Wat voor auto heeft uw zoon mevrouw?” Vroeg de inspecteur onverstoorbaar. “Waar is uw zoon zo opeens, volgens de buurt was hij elke dag bij u thuis bijna de hele dag.” “En nu is hij niet te vinden opeens, niet meer thuis geweest terwijl meneer volgens zeggen klokslag negen uur voor uw deur stond, waar is hij mevrouw?” “Vertel het nou maar, we vinden hem toch wel denkt hij naar het Buitenland te ontsnappen?”

“In die opvallende BMW vinden we hem wel!” “Echt waar, of je moet die auto verstopt hebben