Vandaag dacht je met me mee
Ik hoorde je woorden, als flarden in de mist.
Antwoorden kon ik niet.
Maar ik begreep wat je zei.
Vannacht lag je naast me.
Niet zichtbaar, nauwelijks voelbaar.
Maar ik merkte je ademhaling.
Ik rook je zachte zweet tot in het ochtendlicht.
Vlinders bezitten niet je ziel.
Je zit niet in platgetreden symboliek,
In een god, hemel of in de kerk.
Je zit in mijn onrust,
En verdwijnende angst voor gister en morgen.
Elke stap gezet is er één voor jou en weg van jou
Je zou trots zijn en niet anders verwachten.
Jij had mij in jouw ziekte en onze liefde.
Je sterven deed je samen.
Je dood is voor mij alleen.