Hoe vaak moet ik nog huilen
wil ik een keer glimlachen?
Hoe vaak moet ik nog sterven
wil ik eenmaal eens normaal
gaan leven?
Deze strijd duurt al eem tijdje,
geef niet op, maar de tijd
versleet alles en dus ook mij.
Was er maar een uitweg,
Een plek, een plek waar je
alles kan zeggen.
Een plek waar tijd geen rol
speelt, een plek waar je
vrij kan zijn los van je geweten.
Voel jij lezer mijn pijn? Kan
jij mijn geschrei horen terwijl
ik dit schrijf?
Het duurt al zo lang: Dit
lijden, maar geef niet op,
waarom ik toch zo moet lijden?