(1 stemmen, gemiddelde score: 5,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Ik weet ‘t…

Zonder ook maar één woord tegen mij te zeggen
smeet jij huilend de deur voorgoed in ‘t slot
jij had mij die avond niets meer te zeggen,
nee, zelfs niets meer uit te leggen
onze relatie liep die avond op de klippen,
uitgebloeid, simpel kapot

ik weet ‘t…
het water stond ons aan de lippen,
onze harten door haat verscheurd
wij zagen het al maanden, samen niet meer zitten,
het liep hoog op toen
ineens was daar het einde, ineens was het gebeurd.

nu zit ik hier, eenzaam,
zonder dat ik tegen iemand wat kan zeggen
ik hoor je iedere avond huilen
en valt de deur weer hard in ‘t slot
ik had die avond tegen jou iets moeten zeggen,
op z’n minst,
alles aan jou nog eens uit moeten leggen,
ik heb er zo’n spijt van,
ik voel mij intens slecht en rot

ik weet ‘t…
wij hadden samen kunnen zwemmen,
zwemmend had ik jou de hand gereikt
loodsend langs al die scherpe klippen
en even later wierp de branding ons dan
op een zilverkleurig strand.

ik zit nog steeds hier,
moederziel alleen en praat wat in mijzelf
het huilen is verstomd
en de deur kraakt nu in zijn roestige scharnieren
wij hadden elkaar die avond niets meer te zeggen,
nooit meer
maar… als jij vanavond luistert,
wil ik jou nog één keer iets uitleggen
dat ‘t mij na al die jaren, nog altijd intens spijt

ik weet ‘t…
het is alweer zolang geleden,
er is voor ons geen weg terug
ik heb mijn zo verscheurde hart,
om vele redenen, vandaag bij jou gelucht.

ik zit hier, alleen en praat wat in mijzelf
ik zie jouw lachende gezicht
en de deur kraakt in zijn roestige scharnieren
ineens sta jij voor mij en wij praten met elkaar,
wij praten honderden uit
jij reikt mij glimlachend de hand,
ik bedenk mij geen seconde en ik kus je

ik weet ‘t…..
het kan niet waar zijn, ik moet dromen,
dit is werkelijk, onwerkelijk
ik hoor je huilen en de deur valt in het slot
het water stond ons aan de lippen,
wij waren vreemden voor elkaar
toen, vandaag en ook morgen…