Een ding staat voor mij als een paal boven water: onze voorjaarsvakantie op een France eilandje kende ontzettend veel positieve, maar ook een aantal minder positieve momenten.
Kampeer systemen… als je een lange tijd op vakantie gaat zie je heel wat mensen komen en ook weer gaan en iedereen heeft zo z’n eigen systeem ontwikkeld voor het opzetten en plaatsen van een tent, caravan of camper. Er zijn zelfs kampeerders en u gelooft het of niet, die volgens een vooraf bepaald systeem de vuile vaat aanpakken, de luifel inhalen, de was ophangen en schoonmaken et cetera.
Man met verhaal raakt paal… ik weet nu alles over in de weg staande paaltjes op fietspaden dankzij de familie HuiVer. Ik weet alles van gebochelde voorwielen, lekke- en leeglopende banden en de daarvoor benodigde plakmaterialen dankzij de familie HuiVer. Ik weet nu alles over het afstellen van een derailleur en wat er zoal bij het fietsen komt kijken dankzij de familie HuiVer.
Fietsenmakers… er zijn zelfs fietsenmakers in Frankrijk die het verschil niet kennen tussen een voor- en achterwiel, laat staan het verschil weten tussen de voor- of achterkant van een fiets, maar wel heel goed kunnen rekenen.
Wie een kuil graaft voor zichzelf… ja, ik heb veel mensen zien komen en gaan. Zo ook een Duits gezinnetje waarvan het driejarige ventje na aankomst meteen met zijn schepje begon te graven op een manier die mij deed denken aan de vele Duitsers die een kuil graven voor zichzelf en zeker niet voor een ander op het strand van Hoek van Holland alwaar ik normaliter woon.
Duitse smetvrees… de vader van het Duitse gravertje reed in een spiksplinternieuwe, zwarte BMW die om de vijf minuten door hem werd geïnspecteerd op eventuele stofdeeltjes, waarschijnlijk doordat hij besmet was met smetvrees. Hij en zijn poetsdoek waren één, dag en nacht.
Grunningers… uiteraard hebben we die weken leuke, hele leuke, maar ook minder leuke buurtjes gehad. Mijn laatste buurtjes rechts van ons, gezien vanuit onze caravan, waren echt superleuk en geloof ‘t of niet… ja ja, ut waren Grunningers.
Overdaad schaadt… de buurman bleek zoveel sjorbanden bij zich te hebben dat hij iedere storm uitnodigde om toe te slaan, wat hem uiteindelijk zijn partytent kostte en ons weer een hoop reddingswerk opleverde. Einde partytent, daarna einde fiets en helaas daarna einde vakantie.
Stoelendans… we hadden vaak dolle pret met elkaar, ondanks dat we de grenzen van onze staanplaatsen niet overschreden en een stoelendans voor ons niet aan de orde was.
De Skottelbraai… (volgens de familie HuiVer en Skottelbraai) bleek ook dit jaar weer in te zijn! Jong en oud bakte en skottelde er lustig op los, maar niet alles wat bereid werd, werd een succes. Ook de wind gooide af en toe wat stof in het eten en bood de afhaalchinees (lees snackbar) uiteindelijk uitkomst!
De beenhouwer… ik heb hamburgers, koteletten, schnitzels, karbonades, worstjes, T-bone steaks, dorade, kabeljauw- en zalmfilets, gamba’s, spare-ribs et cetera op de hete plaat zien schroeien en bij tijd en wijle zien verschroeien en die dus volgens mij zeker niet te pruimen waren!
Kampeermiddelen… de campers waren dit jaar in de meerderheid, op de voet gevolgd door de caravan, maar ook de tent was duidelijk in opmars. Veel jonge gezinnen hadden voor de tent gekozen. Minder duur en wel zo gezellig. Waar een recessie al niet goed voor is!
Ile de Ré… vele Nederlanders, maar bovenal Engelsen en een enkele Duitser of Italiaan, wisten de weg naar het eiland te vinden, wat op zich veel gezelligheid en drukte op de camping teweeg bracht, maar je moet er wel van houden.
Promotie jacht… ook de supermarkten op het eiland hadden niet te klagen over klandizie! Af en toe was het dringen geblazen op jacht naar goedkope promotie artikelen zoals rundvlees, verse vis of oesters!
Veel zon… in die weken vakantie, wat heet vakantie, hadden heel veel zon, 2 dagen regen, een paar buitjes in de nacht en een aantal bewolkte dagen, over het weer hebben we dus niets te klagen.
Wanneer weer… dus al met al een heerlijke en zonnige vakantie, tenminste als je dit nog vakantie mag noemen, die niemand ons meer af kan nemen! Wij kijken alweer uit naar de volgende trip!
PS – De WC-rol… ik hoop dat we nu eindelijk eens van dat gezeik over die bekende WC rol af zijn. Dat is uit de tijd en iemand die dat nog steeds aanhaalt, heeft het over een K*T camping en is al héél lang niet meer op een echte camping of al jaren niet met vakantie geweest!
Vergeet een ding niet: Iedereen moet uiteindelijk toch een keer kleien en veegt zijn/haar kont af met of zonder WC-papier! Verder wens ik iedereen een zonnige voorjaar- en of zomervakantie toe of je nu wel of niet op de kleintjes moet letten! Ik neem er in ieder geval nog eentje, proost!
DT
Een zeer vermakelijk verhaal Terrasvogel en leuk ook dat het autobiografisch is. Weer knap geschreven!
Een hartelijke groet van Corry.*
Ik doe mijn best!