Als bij een lichte schemering
boven vanuit de ramen
ik het schitterbaar
oranje roze zie zigzaggen
in sierlijke banen,
word ik stil van verwondering.
Tegen een ceruleum
blauwe kleurenlucht
begint een schouwspel,
twee hoog dromerige bomen
groenend in de coulissen.
Gloeiend licht vlamt tussen
bewegingen weids en vurig
tot oneindig smeltende vervloeiing
als in een schilderij van Turner,
ooh… wil dit beeld niet wissen.
Nog zoveel mooier
zou ik het willen beschrijven,
zulk wonderbaarlijks als dit groots
mijzelf aanschouwt,
ik zou het voor een eeuwigheid
willen vernissen.
Dán een zee van kleuren
die in het vuur verzinken
terwijl de wolken meer
gaan donkeren,
verlicht slaak ik een zucht…
En in de avondlucht
begint een ster te flonkeren.
Echt prachtig beschreven Corry!
De natuur heeft zoveel moois te bieden.
groetjes Rebelle
Zo is het helemaal Rebelle, van de natuur mogen we fijn genieten. Reuze bedankt voor jouw fijne reactie! Een hartelijke groet, Corry.*
Mooi! Liefs Ilse