En wanneer ik terugfiets naar huis, nadat ik heb gelachen.
Wil ik van binnen vasthouden aan dat wereldtje
Muziek in mijn oortjes klinkt beter, het licht is wat veller en mijn fiets trapt wat soepeler
Van binnen ben ik bewust dat het een euforie is, ontstaan door externe prikkels
Van binnen weet ik dat de dagen zonder deze ‘natuurlijke high’ er ook zijn…
En vaak genoeg ook…
Ik laat mezelf echter niet volledig verdwalen in mijn filosofie
Ik blijf bij het moment… Voor nu… Voor nu het kan…
Ik begin geluidloos mee te zingen en krijg een zweverig gevoel
De kleine gebaren die ik laat zien op de muziek doorbreken de norm
Het boeit me even niet…
Ik ben even daar waar ik langer zou willen zijn
Ik ben even daar waar ik vaker zou willen zijn
Ik geniet ervan, want vaak ben ik langer daar, waar ik niet langer zou willen zijn
WOUW, deze ook kei goed! probeer ik niet telkens als eerste in de zin te laten komen. bijvoorbeeld: geluidloos begin ik mee te zingen en krijg ik een zweverig gevoel.