het was op een zonnige dag toen Amara op pad ging. ze moest eten stelen, want ze had geen cent niks niet.
Amara had geen werk, ze was een straatrat. Iets waar je niet trots op moest zijn. Ook had ze geen huis…nou ja een slaap plek en daar hield het mee op. In de loop van de avond liep ze terug naar haar slaap plek.
Daar kon ze uitrusten voor de volgende dag. Ditmaal had ze geen maaltijd kunnen vinden. Maar onderweg…zag zij iets. Ze zag een licht, en het flitste. Opeens kwam er een…het leek wel een soort kat. Amara wreef eens goed in haar ogen. Het was niet goed te zien wat het nou werkelijk was. Je moest goed met je ogen knijpen wou je het kunnen zien.
Het wezen.
Amara haalde haar schouders op en liep er naar toe. Deze nacht zal heel vreemd gaan worden dacht ze. De volgende morgen wekte het wezen haar ‘ Goedenmorgen’ Amara opende haar ogen en keek het aan.
Ze negeerde het wezen compleet en liep naar de markt voor eten. Maar tot haar verbazing kwam het achter haar aan rennen. en ze zette het op lopen. Maar opeens…stond het voor haar. Alsof het had gevlogen en voor haar voeten landde. Het stak zijn armen uit,gericht naar Amara en…er straalde een licht dat een halo werd rondom het wezen. Het licht trok ook naar Amara toe. Dit leek wel een soort bescherming. Ineens werd alles wit. Het wezen begon te transformeren.
De transformatie.
Het werd een kat met twee vleugels. Amara keek eens goed. Was dit nou het magische wezen waar iedereen het over had? Dat was het inderdaad. De kat keek haar aan en zei ‘ik kom hier met vrede, ik kom hier om je te beschermen’ Waarvan?’ vroeg Amara. De kat keek om zich heen en zuchtte eens diep hij pauzeerde. ‘ ik ben magisch omdat ik mensen heel’ Sprak de kat verder. ‘mijn kracht is erg sterk’ ik kom zelden op aarde terug.’ Amara stond vol verbazing naar de kat te kijken.
Goh, het vloog ook nog. Ze liep samen met de kat verder de markt op. Maar ze zakte in elkaar. Ze had ineens ongelofelijke pijn. De kat stopte en draaide zich om. Vele mensen zagen het en kwamen om haar heen staan. De kat keek achterom. Hij keek naar zijn poten, wapperde met zijn vleugels en er ontstond een windvlaag dat alle mensen weg waaide. Amara legde haar hand op haar buik en stond langzaam overeind. Het leek wel een wonder. Ze was genezen!
voor haar voeten landde moet zijn had geland.
het is onduidelijk waar ze van gewond raakt of wat er gebeurt waardoor ze gewond raakt.
goed begin als eerste verhaal ????
Thnx voor de tip.
We leren van elkaar!