“Wat zijn mijn doelen…”
TIIII… TIIII… TIIII…
Zo wordt Jan dus wakker. Elke ochtend hetzelfde wekker precies om 7 uur. Elke dag hetzelfde verhaal en hetzelfde gedoe. Jan gaat douchen, trekt zijn kleren aan en loopt naar beneden. Schuift aan tafel om wat te ontbijten, maar hij neemt zijn tijd wetend dat hij bijna te laat is. “Zal ik wat later naar school gaan? Ik sta toch al een 7 voor Drama en ik heb ook geen zin om nu al te vertrekken.”
Een minuutje later staat hij buiten en wandelt hij naar school terwijl hij weet dat hij te laat gaat komen. Onderweg denkt hij aan de dromen die hij heeft gehad vannacht. Over een kind in Japan die een stemacteur wilt worden van een anime, over een kind in Amerika die een basketballer wilt worden, de jongen van Frankrijk die beroemd wilt worden op tv, de Braziliaan die graag een voetballer wilt worden, een Yemeni die graag wat te eten wilt, de Nigeriaan, de Rus, Arabier, wel van elke nationaliteit van elk land. De doelen van kinderen waren verschillend in elk land, elk stad, elk huis. Iedereen wilt wat anders, maar niemand droomt over iets dat hij zelf al heeft.
Jan is op school… het is 10 over 1 en hij kwam een half uurtje te laat. In de les blijft hij ook denken aan zijn droom. Zijn droom over dromen. Hij denkt na wat hij zelf zou willen, want dat kon hij niet zien in zijn droom. Toch zit hij in een les Scheikunde terwijl hij nadenkt. “Wat zou ik willen, wat zou ik willen, wat zou ik willen…” Hij krijgt een lijst met opleidingen voor zich geschoteld tijdens een mentorgesprek. Hij denkt weer na:” Wat zou ik willen, wat zou ik willen, wat zou ik willen…” Toch denkt hij niet om een voetballer te worden zoals een Braziliaan die opgroeit door te gaan voetballen op straat. Ook niet om een stemacteur te worden net zoals een Japanner in Japan. Ook niet over eten waar een Yemeni over droomt. Toch maakt hij een keuze. Honderden opleidingen en verschillende doelen en verschillende toekomsten.
Jan kiest een opleiding die hij zelf heeft gekozen van honderden verschillende soorten toekomsten. Zijn eigen keuze. Zijn eigen interesse.
Nietswetend dat zijn lot al bekend was de dag dat hij was geboren…
Leuk geschreven, doorzichtig
Ik ben benieuwd wat Jan heeft gekozen!
Liefs Anneke
Ik vind het leuk om verhalen met een open einde te eindigen, omdat een echt verhaal ook nooit eindigt.
Mooi geschreven. Ik word er nieuwsgierig van!
groetjes Edith
Heel erg bedankt. Mijn doel met iemand nieuwsgierig maken is in ieder geval wel gelukt. 🙂
Leuk en grappig verhaaltje! Leuk dat ik het gelezen heb!
Fijne groet,
Laura 🙂
Leuk verhaal en zulke gedachten van te laat komen had ik ook vroeger, goed geschreven maar ben ook benieuwt