In die tijd hing in ons arbeidershuisje de “Zwitserse” kalender aan de wand die tante A. ons ieder jaar zond en die die indrukwekkende en soms zelfs welhaast “demonisch” aandoende blauw-witte bergtoppen, die gletsjers en die runderen met een bel om de nek toonde….
Af en toe maakte tante A. de reis vanuit het verre Zwitserland met de Volkswagen naar ons toe en bracht ze voor ons, kinderen, een speeltje mee; zo’n plastic landschapje waarover je het kon laten sneeuwen als je het omkeerde, broches die een Edelweiss-bloempje verbeeldden en zelfs een horloge! (Wat betekende het veel voor een arbeiderskind een echt horloge te bezitten!
Ik bewaarde het dan ook zorgvuldig en behoedzaam in mijn nachtkastje……)
Wat een hartelijke tante A. Ook zo attent en lief van haar om zulke dierbare cadeautjes voor jullie mee te brengen.
Mooi geschreven Cathy. Liefs van Corry.*