Wat een bevrijding ben niet de vrouw die verbonden door het leven wil gaan. Het beperkt me in me vrijheid die me dierbaar is en nog dierbaarder na een gevoel uit het keurslijf te ontsnappen. Zorgen voor is nog altijd beter dan dat er zorgen zijn om. Zwachtelen tot dat je in gedachten nog niet eens je broek kan laten zaken en dat voor iemand die de broek aan heeft en hem graag aanhoudt. Binnen beperkingen oplossend zijn maakt me niet het meest leuke gezelschap een soort van marionetten pop,hand omhoog als er iemand aan een touwtje trekt en dan nog niet bij machten er woorden aan vuil te maken. Marionetten poppen kunnen niet praten… je maakte me beperkt maar kwam ook op het juiste moment hoe dubbel kan je zijn. Heb dubbel gelegen van het aankloppen en het onophoudelijk aanwezig zijn zonder enkelen vorm van pauze. Me ogen gesloten om je totaal te kunnen negeren dat lukte dan tijdelijk.Tot het draaipunt midden in me slaap. Je maakte van mijn rechterhand een claustrofobische nietsnut. Je had ook pluspunten je gaf me gedwongen rust en liet me alles rangschikken je gaf zoveel door mijn me rechter duim pijnloos te kunnen gebruiken om zo alle woorden in een waterval te kunnen schrijven. Hiervoor ben ik je dankbaar. Je nam en je gaf maar goede vriendjes zullen we nooit worden. We liggen te ver uit elkaar dat wat vooral
Jij zo strak bij elkaar heb willen houden. Typje ruwe bolster pitloos. We hebben het een paar dagen best goed gehad en niet alles was kommer en kwel. We zijn verlost en je zal je vast verbonden gaan voelen met een ander. Dag GIPS het ga je goed!!
Mooi verhaal zeg