(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier
Aan het laden...Vervolg van Sjoemelzaad (4/7) Censuur
Zelf ben ik een liefhebber van fictie, maar ik zou het nooit zo gek kunnen verzinnen. Niet gehinderd door enig eergevoel toonde Rietje haar dankbaarheid over het feit dat Ben haar het leven had geschonken. Dat deed ze door middel van de feitenvrije aangifte tegen de biograaf van haar vader. Ben zelf was niet goed snik en totaal ongrijpbaar. Dus wat zou ze hem moeten verwijten? Het komt toch niet aan bij iemand die niet goed spoort en geen letter op papier krijgt! Rietje heeft dus in ondergetekende het juiste aanspreekpunt gevonden. Tenslotte ben ik het die de ongelofelijke wederwaardigheden van Ben opschreef.
Nu terug naar de adembenemende strategie van rechercheur Jostie. In zijn eerste telefoontje maakte hij de uitglijder van mij onwettig censuur opleggen. Hij schoot zichzelf ook nog eens in zijn voet door die censuur te bevestigen met een e-mail. Toen kwam zijn verbazingwekkende tweede telefoontje. Buiten mijn gezichtsveld was tussen die twee telefoontjes kennelijk iets schokkends gebeurd. In de vorige aflevering opperde ik dat die “iemand van het OM” zich rot was geschrokken door de blunder van Sherlock Jostie.
Vermoedelijk heeft ze Jostie instructies gegeven om die aangifte weg te werken. Niet ongebruikelijk was het dat binnen het OM vriendendiensten werden geleverd. Hier en daar een bekeuring weg rommelen, afgeschermde informatie lekken. Ach, u kent het wel als u nieuwsgierig was naar wie er achter die ene kentekenplaat zat. Nu wil het geval, dat rond 2012 een groot intern onderzoek naar dit soort fraude plaatsvond. Ze konden beter maar niet opvallen met zoiets als onwettige censuur opleggen.
Rechercheur Jostie klonk in dit tweede telefoongesprek waarschijnlijk daarom gehaast en nerveus. Dat heb je als je op de achtergrond geregisseerd wordt door “iemand van het OM”. Ik gooide twee balletjes op, waardoor hij enigszins van slag raakte:
Hoe zat het met zijn contact met mijn advocaat? In het eerste telefoongesprek had hij aangekondigd met hem te bellen naar aanleiding van de brief van die advocaat. Hij was, zo zei hij, dat inmiddels ook niet van plan! Heel ongebruikelijk! Jostie legde uit, dat dit te maken had met “andere prioriteiten”.
Ik gooide nog een balletje op: van een andere geraadpleegde advocaat had ik begrepen dat dat verhoor ook in mijn eigen woonplaats kon plaatsvinden door de lokale recherche. Een soort extra service dus voor geboefte zoals ik. Dus meneer Jostie, kan dat geregeld worden? Hij ontweek een antwoord door opnieuw te wijzen op “andere prioriteiten”. Ik zou nog wel wat vernemen.
Dit was in de zomer 2012 en vanaf dat moment wacht ik op mijn beurt vanwege die andere prioriteiten. Mijn twaalf-en-een-halfjaar koperen jubileum heb ik (in 2025) inmiddels gevierd. Ik heb mij ook maar eens verdiept in de gang van zaken op Josties werkplek. Zou er iets aan de knikker kleven? Iets dat ik doorgaans op de wandeling met de hond in een poepzakje doe?
Vervolg: Sjoemelzaad (6/7) Het zwarte gatI