Mijn vrouw stuurde me laatst op pad om bleek te kopen. Als je, zoals ik, niet vaak in winkels komt, word je bedolven onder een lawine van keuzes. Met de, door haar meegegeven, naam van de winkel tezamen met een routebeschrijving, belandde ik als vanzelf op de plaats van bestemming. Ik keek een poosje schaapachtig in de rondte, alvorens ik een verkoopster aansprak met de vraag waar ik de bleek kon vinden. De behulpzame dame gaf aan het wel even voor me te pakken en vroeg; “wilt u dikke of dunne bleek”? WTF: een keuze! Gelukkig had ik hulp. Ik probeerde eerst de 50/50. Uitkomst: van de vier opties bleven er twee over; dikke en dunne! Shit. Een vriend bellen duurde, door de enorme tijdsdruk en oplopende spanning, te lang. Tot slot vroeg ik het publiek om hulp. De meeste stemmen gingen uit naar dikke bleek, en ik; ik volgde, als een trouw en wollig schaapje, het publiek. Thuisgenomen werd ik onaangenaam verrast. Ik toonde trots de fles met dikke bleek, waarna mijn vrouw boos riep; “je weet toch dat ik altijd de dunne gebruik”!
Fokking keuzeparadijs…..!
Melden