(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Emancipatie
Gelijke rechten voor vrouwen en mannen! Deze zeer gewenste en broodnodige gelijkheid is nog ver te zoeken in het algemeen en binnen mijn huwelijk in het bijzonder. 32 jaar geleden leerden wij elkaar kennen en kregen een liefdesrelatie. Hierop volgend rolden we als vanzelf in een praktische relatie met een gezamenlijke huishouding. En deze affectieve verbintenis kun je het beste omschrijven als traditioneel. Van gelijke rechten v.w.b. huishoudelijke taken is dan ook geen enkele sprake. Mijn vrouw trekt namelijk alles naar zich toe en geeft nauwelijks iets weg. Voorbeeld: Een voorzichtige poging om de tafel af te ruimen, werd direct van tafel geveegd door haar reactie; ‘laat maar, dat vind ik zo irritant, je ziet toch dat het aanrecht vol staat’. (hier zijn overigens getuigen van) Laatst riep ze zelfs; ‘blijf uit “mijn” keuken’! Tuurlijk…; af en toe laat ze me stofzuigen of de door haar gestreken overhemden in mijn kast ophangen. Maar dat zijn kruimels! In figuurlijke zin. Letterlijk mag ik nog geen kruimel opvegen. Uiteraard probeer ik voor m’n rechten op te komen, maar een vreedzaam protest, met potten en pannen, tegen dit zwalkende beleid in onze tuin, ontaarde al vrij snel in rellen. Met de, met gepast geweld afgepakte pot, ging ze aardappels koken en de deksel kreeg ik keihard op m’n neus. Daar ik me in deze situatie huishoudelijk nutteloos en onderdrukt voel, wil ik dit vergeten leed, ondanks het enorme taboe waar de meeste mannen niet over durven te praten, toch op de politieke en sociale kaart zetten. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor lotgenoten. Dus ja; nog heel wat beren op de hobbelige, kromme en super steile weg naar gelijkheid….!
Barricaden