(1 stemmen, gemiddelde score: 5,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

….en zo herinner ik me nog goed hoe in die jaren (de zestiger jaren) vaders vriend van kantoor, genaamd Wim, bij ons aan huis kwam en Shakespeare voor hem reciteerde (“to be or not to be”) om vader te troosten met zijn ongelukkige zoon; mijn broer Matthias. Wim, of “meneer Lem” zoals we hem noemden zou mij tevens bijles algebra geven, maar dit zou mijn “ongelukkige liefde” voor de exacte wetenschappen inluiden (de eerste repetitie had, geheel buiten verwachting een drie opgeleverd en mijn prestaties zouden niet veel verbeteren)

Meneer Lem had echter “zijn school geen dienst bewezen” zoals vader beweerde, want hij was van de in vaders ogen “hoogheilige” HBS getrapt. Later, veel later, kwam meneer Lem nog eens aan in de aanleunwoning bij vaders weduwe, mijn inmiddels eveneens betreurde moeder, en hij informeerde nog naar zijn ondanks alles wonderlijke en uitzonderlijke vriend, mijn vader…..