….en zo staat het beeld van het huis mij vaak helder voor de geest; het beeld van mijn dierbare geboortehuis. Het droeg de naam van mijn voorouders in zwarte letters op wit email: “Broeckx-Schmitz” Haar drie verdiepingen waren met elkaar verbonden door bochtige trappen met wit gelakte leuningen en de zolderkamer was mijn “domicilie” en latere meisjeskamer
Dat huis had mijn opa gehuurd na de teloorgang van zijn zaak in huishoudelijke artikelen aan de Oude Markt door de verpletterende economische crisis van de twintiger jaren. (Onbeschaamde kinderen jouwden mijn vader na op straat met de scheldwoorden: “Failliet!”,
“Failliet!”) De “Broeckxsen” bewoonden nog lang het huis tot de dag kwam waarop wij het leeg hebben moeten ruimen….Onze bejaarde ouders verhuisden naar een aanleunwoning….. Nog passeer ik weleens mijn geboortehuis, in die oude straat, in de doktoren- en specialistenbuurt waar eens ook het ziekenhuis was….