Beste mensen. Jullie zijn allemaal raar! Jullie denken dat de wereld om jullie draait en maken jezelf veel te belangrijk. Dat jullie met een reden gemaakt zijn en een hoger doel hebben. Of nog sterker, dat er na het leven op deze aarde een nieuw leven volgt. Iets met je ziel en zaligheid. Of dat er bepaalde hogere machten aan de touwtjes trekken van jullie leven. De zin van het leven. En dit gaat gepaard met onzekerheid, verlangens, angsten, boosheid en geluk. En hoe kan het zijn dat jullie allemaal zo verschillend denken over van alles en nog wat? Neem nu dit coronatijdperk. De één ontkent een crisis en gelooft niets en niemand. De ander verblijft uit angst voor ziekte al maanden in bed gehuld in een “wit” pak. Weer een ander denkt dat er veel meer speelt dan het uitbreken van een natuurlijk virus. Jullie zijn echt goed in het overleven en aanpassen aan nieuwe situaties. Maar vrij zwak als het gaat om het omgaan met al die verschillende emoties die in jullie hersenen zit. Echt hoor mensen. Vaak denk ik dat ik de enige normale ben. Het gekke is dat andere mensen dat niet vinden. Die mensen vinden zichzelf normaal. En daar word ik dan weer onzeker, boos, angstig enzovoort van. Ontnuchterende en pijnlijke conclusie; ik ben net als jullie en dus ook raar….!
Mens
Melden