Het moet in die tijd geweest zijn; de vijftiger jaren van de vorige eeuw, dat ik dagelijks mijn weg aflegde samen met mijn jeugdvriendinnetje Gabie langs de Prinsenhoeven, langs het zwartgeblakerde huis van Gori, de fritesspecialist, door brand verwoest, waarvan ik gruwde.Oma had gezegd dat daar ook kinderen in waren omgekomen. Het huis stond later centraal in mijn angstdromen….Ook had oma me de foto van de ingestorte spoorbrug laten zien…..
Maar op de kleuterschool was het goed toeven. Met potlood moesten we de kleine metalen plaatjes omcirkelen en we stelden een kleurig boekje samen van ons werk. In de Sinterklaastijd vermaande oma me dat ik de kartonnen Zwarte Piet “secuur” moest uitknippen. Maar
wat was dat voor een vreemd en nieuw woord: “Secuur”!
Dat woord secuur ken je vast al wel: het zo precies, netjes en met aandacht uitknippen.
De brand heeft wel een verdrietig gevoel bij jullie achter gelaten, dat is ook heel heftig.
Hartelijk liefs van Corry.*