Hoofdstuk 1/ Droom
Er was eens een meisje dat onderwater kan leven, wij mensen noemen haar een zeemeermin. Anna viel in slaap onder het lezen, ze droomde erover dat ze in een onderwater stad was en geen snorkel of zuurstof masker hoefde te gebruiken, maar gewoon kon ademen en een staart had. In een vlaag kwam er water in haar mond, waardoor ze kuchend wakker werd. Toen ze wakker was keek Anna naar haar benen, want ze dacht dat ze nog steeds een staart had, gelukkig had ze die niet. Anna liep naar beneden en merkte dat ze alleen thuis was, haar vader en moeder waren naar het werk, haar broertje Sepp was op school en haar zus Rebecca was boodschappen aan het doen. Anna pakte een potlood en haar tekenboek en ging tekenen wat ze gezien had in haar droom, een zeemeermin. Tien minuten later kwam Rebecca thuis en was de rust weer weg, want ze had meteen muziek opgezet. Omdat Anna nu geen focus meer had zette ze de televisie aan en ging een beetje zappen. Ze viel weer in slaap en ging verder met de droom die ze net had. Er kwam een andere zeemeermin aanzwemmen en zei: “Welkom thuis, Annabelle”. Anna antwoordde: “Thuis?, dit is onderwater, mijn huis is op het land”. “Nee” antwoordde de zeemeermin. “Je bent naar het land gegaan, omdat je te jong was om in de zee te leven”. “Maar ik slaap, dit is niet echt toch?” vroeg Anna. “Nee Annabelle, dit is wel echt, maar dan een visioen, kom morgen om twaalf uur ‘s middags naar de pier” zei de oudste zeemeermin. De jongste zeemeermin zei tegen Anna: “Ik zie je thuis wel zusje!”
goed geschreven!
Dit is hoofdstuk 1 van de 10 hoofdstukken die ik nu al geschreven heb, het verhaal wat ik aan het schrijven ben gaat tot ongeveer 20 hoofdstukken denk ik.